السرائر

[ویکی نور] السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی تألیف محمد بن ادریس حلّی (م 598 ق) از مشهورترین تألیفات ابن ادریس و بهترین کتابهای فقهی نیمه استدلالی است.
اگر چه مصنف بر خلاف قول مشهور قائل به عدم حجیت خبر واحد بوده است اما به علت تحقیقات گرانقدر و اجتهاد زنده و سبک نو در استنباط مسائل فقهی از ادله شرعی که در آن نکات و دقتهای لغوی و رجالی در کنار فقه الحدیث و نظریات فقهی مطرح شده است، فقهای بزرگ را به آن متوجه داشته و این کتاب همواره مورد نقد و بررسی و استناد بزرگان بوده است.
این کتاب در آثار فقهی بزرگانی همچون محقق حلی (م 676 ق)،علامه حلّی(م 726 ق)،شهید اوّل (م 786 ق) بیش از دیگران تأثیر داشته و مادامی که بر خلاف مطالب آن ثابت نشده است مورد اعتماد آنان بوده است.
در این کتاب غالبا نظریات شیخ صدوق(م 329 ق)،سید مرتضی(م 436 ق)، و شیخ طوسی(م 460 ق) مطرح و مورد بررسی و تحلیل واقع شده اند البته در مواردی نیز نظریات سلاّر (م 463 ق) در کتاب المراسم بیان شده است.
مؤلف در مقدمه کتاب از نبودن اجتهاد زنده در عصرش و کوتاهی بعضی از علماء و در تلاش مورد نیاز در این زمینه انتقاد نموده و آنان را تشویق و ترغیب به تألیف کتابهای محققانه نموده است.

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
سرر (۴۴ بار)

«سَرائِر» جمع «سریره» به معنای حالات، صفات و نیات درونی و پنهانی است.