السام
لغت نامه دهخدا
- السام حجت کسی را ؛ تلقین کردن و آموختن دلیل او را. ( از اقرب الموارد ).
|| جستن و طلب کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || لازم گردانیدن راه را به کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). واداشتن کسی به رفتن راهی. ( از اقرب الموارد ). || چشانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). یقال : ماالسمته ؛ یعنی او را نچشانیدم. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
السام. [ اِ ] ( ع مص ) فهمانیدن و آموزانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) .
- السام حجت کسی را ؛ تلقین کردن و آموختن دلیل او را. ( از اقرب الموارد ) .
|| جستن و طلب کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . || لازم گردانیدن راه را به کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . واداشتن کسی به رفتن راهی. ( از اقرب الموارد ) . || چشانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . یقال : ماالسمته ؛ یعنی او را نچشانیدم. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) .
... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا
- السام حجت کسی را ؛ تلقین کردن و آموختن دلیل او را. ( از اقرب الموارد ) .
|| جستن و طلب کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . || لازم گردانیدن راه را به کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . واداشتن کسی به رفتن راهی. ( از اقرب الموارد ) . || چشانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . یقال : ماالسمته ؛ یعنی او را نچشانیدم. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) .
... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا