آلزایمر بیماری. آلزایمر، بیماری (alzheimer disease)
بیماری شایع زوال عقل. طبق بررسی ها از هر بیست نفر بالای ۶۵ سال یک نفر را مبتلا می کند. این بیماری پس از بیماری قلبی، سرطان، و سکته های مغزی، شایع ترین علت مرگ در دنیای غرب است. آلزایمر، به سبب حمله به «مادّۀ خاکستری» مغز، بیشتر اختلال فرآیندهای روانی است تا کارکرد جسمی. مشخصۀ این بیماری زوال حافظه و تخریب پیش روندۀ عقل است. این بیماری را نخستین بار آلوئیس آلزایمردر ۱۹۰۶، توصیف کرد. ظاهراً عوامل گوناگونی در ابتلا به بیماری آلزایمر تأثیر دارد؛ ازجمله: وراثت، میزان بالای آلومینیوم در آب مصرفی و وجود پروتئینی نابهنجار موسوم به «بتا آمیلوئید» در مغز. در ۱۹۹۳ مسئلۀ کدگذاری ژنی برای آپولیپو پروتئینمطرح شد. پژوهشگران ایالات متحد امریکا ثابت کردند افرادی که حامل نوع خاصی از این ژن به نام آپولیپو پروتئین ای چهار(E۴) باشند شدیداً در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. طبق برآوردها از هر ۳۰ نفر یک نفر حامل این جهش پروتئینی است؛ این رقم در ایالات متحد امریکا به پانزده درصد می رسد. ژن مشکوک را با آزمایش می توان کشف کرد؛ بنابراین، شناسایی افرادِ در معرض خطر امکان پذیر است. به سبب نداشتن درمان قطعی، احتمالاً، چنین آزمایشی رایج نخواهد شد. دومین ژن بیماری آلزایمر در ۱۹۹۷ شناسایی شد. ژن HLA-A۲ سرعت شروع بیماری را افزایش می دهد. بنابر گزارش مجلۀ عصب شناسیاگر کسی هر دو ژن HLA-A۲ و APOE-E۴ را داشته باشد، احتمالاً یک دهه زودتر از کسانی که یکی از آن دو ژن را دارند، مبتلا به زوال عقل می شود. در دسامبر ۱۹۹۹، پس از آزمایش موفقیت آمیز روی حیوانات، گرفتن آزمایش برای پی بردن به امکان استفاده از ژن درمانی و کندکردن پیشرفت بیماری تصویب شد. در ۱۹۹۹ پژوهشگران در بوستون، ماساچوست، آنزیمی موسوم به پرسِنیلینرا کشف کردند که تولیدکنندۀ پلاک های پروتئینی مرتبط با این بیماری است. پرسِنیلین پروتئین آمیلوئیدوالد را تجزیه و آن گاه بتا آمیلوئید (آ ـ بتا)، را آزاد می کند. پژوهشگران امریکایی در ۱۹۹۴ آزمایش ساده ای از چشم گرفتند که برای تشخیص مبتلایان به این بیماری به کار می آمد. داروی تروپیکامیدمردمک چشم مبتلایان را به وضوح گشاد می کند، درحالی که تأثیر آن در مردمک افراد سالم بسیار اندک است.
درمان. برخی از محققان معتقدند که علت بیماری آلزایمر هرچه باشد، اساساً اختلالی التهابی و مشابه التهاب روماتیسمی مفاصل است. هرچند درمانی برای آن وجود ندارد، نتایج آزمایش داروهای ضدالتهاب امیدبخش بوده است. داروهای دیگری نیز در دست تولید است که تأثیرات سمی بتا آمیلوئید را متوقف می کند. متخصصان علوم اعصاب در تحقیقی، در ۱۹۶۶، دریافتند که نوارچسب های استروژنی نیز در درمان زنانِ مبتلا به بیماری آلزایمر مفید است و تمرکز و حافظه را تقویت می کند. میزان شیوع بیماری با افزایش سن به شکل چشمگیری افزایش می یابد.
بیماری شایع زوال عقل. طبق بررسی ها از هر بیست نفر بالای ۶۵ سال یک نفر را مبتلا می کند. این بیماری پس از بیماری قلبی، سرطان، و سکته های مغزی، شایع ترین علت مرگ در دنیای غرب است. آلزایمر، به سبب حمله به «مادّۀ خاکستری» مغز، بیشتر اختلال فرآیندهای روانی است تا کارکرد جسمی. مشخصۀ این بیماری زوال حافظه و تخریب پیش روندۀ عقل است. این بیماری را نخستین بار آلوئیس آلزایمردر ۱۹۰۶، توصیف کرد. ظاهراً عوامل گوناگونی در ابتلا به بیماری آلزایمر تأثیر دارد؛ ازجمله: وراثت، میزان بالای آلومینیوم در آب مصرفی و وجود پروتئینی نابهنجار موسوم به «بتا آمیلوئید» در مغز. در ۱۹۹۳ مسئلۀ کدگذاری ژنی برای آپولیپو پروتئینمطرح شد. پژوهشگران ایالات متحد امریکا ثابت کردند افرادی که حامل نوع خاصی از این ژن به نام آپولیپو پروتئین ای چهار(E۴) باشند شدیداً در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. طبق برآوردها از هر ۳۰ نفر یک نفر حامل این جهش پروتئینی است؛ این رقم در ایالات متحد امریکا به پانزده درصد می رسد. ژن مشکوک را با آزمایش می توان کشف کرد؛ بنابراین، شناسایی افرادِ در معرض خطر امکان پذیر است. به سبب نداشتن درمان قطعی، احتمالاً، چنین آزمایشی رایج نخواهد شد. دومین ژن بیماری آلزایمر در ۱۹۹۷ شناسایی شد. ژن HLA-A۲ سرعت شروع بیماری را افزایش می دهد. بنابر گزارش مجلۀ عصب شناسیاگر کسی هر دو ژن HLA-A۲ و APOE-E۴ را داشته باشد، احتمالاً یک دهه زودتر از کسانی که یکی از آن دو ژن را دارند، مبتلا به زوال عقل می شود. در دسامبر ۱۹۹۹، پس از آزمایش موفقیت آمیز روی حیوانات، گرفتن آزمایش برای پی بردن به امکان استفاده از ژن درمانی و کندکردن پیشرفت بیماری تصویب شد. در ۱۹۹۹ پژوهشگران در بوستون، ماساچوست، آنزیمی موسوم به پرسِنیلینرا کشف کردند که تولیدکنندۀ پلاک های پروتئینی مرتبط با این بیماری است. پرسِنیلین پروتئین آمیلوئیدوالد را تجزیه و آن گاه بتا آمیلوئید (آ ـ بتا)، را آزاد می کند. پژوهشگران امریکایی در ۱۹۹۴ آزمایش ساده ای از چشم گرفتند که برای تشخیص مبتلایان به این بیماری به کار می آمد. داروی تروپیکامیدمردمک چشم مبتلایان را به وضوح گشاد می کند، درحالی که تأثیر آن در مردمک افراد سالم بسیار اندک است.
درمان. برخی از محققان معتقدند که علت بیماری آلزایمر هرچه باشد، اساساً اختلالی التهابی و مشابه التهاب روماتیسمی مفاصل است. هرچند درمانی برای آن وجود ندارد، نتایج آزمایش داروهای ضدالتهاب امیدبخش بوده است. داروهای دیگری نیز در دست تولید است که تأثیرات سمی بتا آمیلوئید را متوقف می کند. متخصصان علوم اعصاب در تحقیقی، در ۱۹۶۶، دریافتند که نوارچسب های استروژنی نیز در درمان زنانِ مبتلا به بیماری آلزایمر مفید است و تمرکز و حافظه را تقویت می کند. میزان شیوع بیماری با افزایش سن به شکل چشمگیری افزایش می یابد.
wikijoo: آلزایمر،_بیماری