الرقاب

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
رقب (۲۴ بار)

گردن. ولی در متعارف مراد از آن بَرده است چنانکه از رأس و ظهر مرکوب اراده می‏کنند (راغب) . هر که مؤمنی را به خطا بکشد بر اوست آزاد کردن یک بنده مؤمن. اطلاق رقبه بر مملوک تسمیه شیی به نام اشرف اجزاء آن است (اقرب) جمع آن رقاب است . منظور غلامان و کنیزان است که مال زکوة آزاد می‏شوند در آیه . منظور گردن‏ها است.