الدقی. [اُ دُ ] ( ترکی ، اِمص ) مرکب از الدق ( شدن ) و «ی » که معنی ضمیر «او» یا «ش » فارسی را میدهد، الدقی یعنی شدنش ، بودنش. و رجوع به غیاث اللغات و آنندراج شود.
