دو الدر پسوآ کامارا ( به پرتغالی: Dom Hélder Pessoa Câmara ) ( زادهٔ ۷ فوریه۱۹۰۹ - مرگ ۲۷ اوت ۱۹۹۹ ) اسقف اعظم کاتولیک شهرهای الیندا و رسیفه در برزیل بود.
او در ۱۹۸۵ از پیشهٔ اسقفی بازنشسته شد. این گفتاورد کامارا نامدار است:
... [مشاهده متن کامل]
آنگاه که من به بی نوایی خوراک می دهم مرا قدیس می خوانند. هنگامی که می پرسم چرا بی نوایان خوراک ندارند مرا کمونیست می خوانند.
او در ۱۹۷۱ در کشاکش جنگ ویتنام داستانی کوتاه را به نام حلزونی خشونت نوشت. او در ۱۹۷۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. او همچنین برندهٔ جایزه پسم این تریس ( در لاتین به معنای صلح بر زمین است ) بود. دریافت این جایزه به نامه ای بازمی گردد که در ۱۹۶۳ برای پاپ ژان بیست و سوم نوشت و در آن از صلح برای همهٔ ملت ها سخن گفت.
او در ۱۹۸۵ از پیشهٔ اسقفی بازنشسته شد. این گفتاورد کامارا نامدار است:
... [مشاهده متن کامل]
آنگاه که من به بی نوایی خوراک می دهم مرا قدیس می خوانند. هنگامی که می پرسم چرا بی نوایان خوراک ندارند مرا کمونیست می خوانند.
او در ۱۹۷۱ در کشاکش جنگ ویتنام داستانی کوتاه را به نام حلزونی خشونت نوشت. او در ۱۹۷۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شد. او همچنین برندهٔ جایزه پسم این تریس ( در لاتین به معنای صلح بر زمین است ) بود. دریافت این جایزه به نامه ای بازمی گردد که در ۱۹۶۳ برای پاپ ژان بیست و سوم نوشت و در آن از صلح برای همهٔ ملت ها سخن گفت.
