الحمرا

این بنا شامل چندین قسمت مجزا است که در دوره های مختلف ساخته شده اند. نام کاخ که به معنای سرخگون است، بنا به نظر بسیاری، از رنگ غالب بر بنا گرفته شده است.
این مجموعه در سال ۱۲۳۸ توسط محمد اول بن الاحمر، اولین امیر دودمان نصریان و بنیانگذار امارت غرناطه، آخرین ایالت مسلمان اندلس، آغاز شد. این بنا بر روی تپه سابیکا، برآمدگی سیرا نوادا که محل قلعه های قبلی و کاخ قرن یازدهمی ساموئل ابن نغریله بود، ساخته شد. بعدها حاکمان نصری به طور مداوم ایم محوطه را تغییر دادند. مهم ترین ساخت و ساز که بیشتر به کاخ های سلطنتی ویژگی امروزی آن ها را بخشید، در قرن چهاردهم در زمان سلطنت یوسف اول و محمد پنجم صورت گرفت. پس از پایان ریکونکیستا مسیحی یا بازپس گیری اندلس در سال ۱۴۹۲، این مکان به کاخ سلطنتی فردیناند و ایزابل تبدیل شد ( جایی که کریستف کلمب برای سفر خود تأییدیه سلطنتی دریافت کرد ) و کاخ ها تا حدی تغییر یافتند. در سال ۱۵۲۶، کارل پنجم یک کاخ جدید به سبک رنسانس را در کنار قصرهای نصری سفارش داد، اما در اوایل قرن هفدهم ناتمام رها شد. الحمرا پس از قرن ها که در معرض خرابی قرار داشت و ساختمان های آن توسط افرادی برای سکونت اشغال شده بود، پس از شکست ناپلئون اول، که نیروهایش بخش هایی از محوطه را ویران کردند، دوباره کشف شد. کسانی که دوباره متوجه این بنا شدند ابتدا روشنفکران بریتانیایی و سپس دیگر مسافران رمانتیک آمریکایی و شمال اروپا بودند. تأثیرگذارترین آنها واشینگتن ایروینگ بود که یا نگارش داستان های الحمرا ( ۱۸۳۲ ) توجه بین المللی را به این بنا جلب کرد. الحمرا یکی از اولین بناهای اسلامی بود که مورد مطالعه علمی مدرن قرار گرفت و از قرن نوزدهم بارها مرمت شده است. این مجموعه در حال حاضر یکی از جاذبه های توریستی مهم اسپانیا و یک سایت میراث جهانی یونسکو است.

محتویات [نمایش]
پیشینه [ویرایش]
ساختمان این کاخ در دوران بازپس گیری حکومت از مسلمین توسط پادشاهان مسیحی آغاز شد. در حالی که مسیحیان عامی در حال پیشروی بودند، اسپانیا تحت حکومت مسلمین، به بالاترین درجه فرهنگ خود تا آنزمان رسیده بود. ساختار ظریف الحمرا، جزئیات نفس گیر، تجلیل از زندگی، ترکیب طبیعت با طراحی انسان، همه بر این حقیقت صحه می گذارد که بازگشت مسیحیان به اسپانیا، در طی سده های بعد چه فاجعه ای به بار آورد.
ساختمان مدور، مربوط به سده ۱۶ و قصر کارلوس پنجم است، در منتهی الیه سمت چپ آن برج کمارس ( Torre de Comares ) که بخشی از شبستان یا Serallo است. تالار پذیرش سفرا یا Salón de Embajadores نیز در همین بخش قرار دارد. در حد فاصل اینها محوطه و آبنمای شیران ( Lions’ Court ) و بارگاه یا Mexuar قرار دارد. در قسمت پشت آن هم قلعه یا Alcazaba قرار گرفته است.
پیشینه اصل بنای الحمرا به سده ۱۳ برمی گردد، اما درواقع الحمرا مجموعه ای از چندین قصر است که هر حاکم، ویژه به خود بنا کرده است. ایده اصلی موجود در چند ساختمان این مجموعه، کوششهایی برای برای بوجود آوردن بهشت بر روی زمین بوده است.
مسلمانان صحرانشین که آب برایشان از هر گوهری ارزشمندتر بود، با کشیدن نهرهایی از سرچشمه ها و جویبارها، باغهای کاخ را با چشمه های رویایی، فواره ها و حوضهای کم عمق و پر انعکاس تزیین کردند. صدای زمزمه آب در سراسر باغها و حوض خانه ها به گوش می رسد و کشف چشمه های کوچک، لذت گشتن در باغ را صد چندان می کند.
مسیحیان در سال ۱۴۹۲ گرانادا را تسخیر کردند و چند سال بعد، زمانی که شاه و ملکه کاتولیک، فردیناند ( Ferdinand ) و ایزابلا ( Isabella ) درگذشتند، گرانادا برای مدفن آنها انتخاب شد. شاید رویاهای مسلمانان درباره بهشت روی زمین، قلبهای سرد این دو را هم گرم کرده بوده است.
بخش ها [ویرایش]
الحمرا شامل ۳ بخش است: قصر سلطنتی، که مشهورترین بخش آن است و خودش به سه قسمت: بارگاه یا Mexuar، شبستان یا Serallo و حرم سرا تقسیم شده است، بخش های دیگر کاخ شامل باغهای پلکانی Generalife و قلعه Alcazba هستند.
بارگاه [ویرایش]
بارگاه بخشی از قصر سلطنتی بود، جایی که سلطان به امور روزانه مملکتی و تجاری رسیدگی می کرد. این قسمت از نظر تزیین و تجل به پای بخش های دیگر کاخ نمی رسد و درواقع از فضایی فروتنانه برخوردار است. ورود به چند اتاق برای مراجعین آزاد بود، از جمله تالار پذیرش و اتاق طلایی که مخصوص کارکنان قصر بود. جذابترین قسمت بارگاه، حیاط خلوت اتاق طلایی بود.
شبستان [ویرایش]
قسمت اعظم بخش شبستان در زمان سلطنت یوسف اول در قرن ۱۴ انجام شده است و دارای تزینات بسیار زیاد بود تا برای شرفیابی سفرا و مهمانان خاص مناسب باشد. این بنا شامل مجموعه ای از اتاقها و حیاطهای بسیار زیبا بود و یکی از مناظر دیدنی آن حیاط گل پروانش Patio de los با استخری که از دو طرف با صفی از بوته های پروانش احاطه شده بود، به شمار می رفت.
در انتهای شمالی شبستان برج کمارس ( Torre de Comares ) قرار داشت که تالار کشتی ( Sala de la Barca ) در درون آن واقع شده بود. کمی جلوتر در برج به تالار سفیران می رسیم که بزرگ ترین و شاید بهترین اتاق در تمام قصر سلطنتی باشد. این تالار یک مربع کامل است و یک گنبد بسیار زیبای چوبی دارد که به معنای هفت طبقه آسمان است.
این تالار شاهد امضای تسلیم نامه گرانادا به شاه و ملکه کاتولیک، توسط سلطان بوعبدل ( Boabdil ) بوده است و در همین تالار شاه فردیناند موضوع سفر کریستف کلمب را، برای یافتن راهی به هندوستان مورد بررسی قرار داد.
محوطه و آبنمای شیران [ویرایش]
محوطه و آبنمای شیران
هنگامی که به این محوطه وارد می شوید، باید بنشینید و با آسودگی ذهن خود را در وضعیتی مطلوب قرار دهید. اینجا مکان شماره یک فرهنگی و گردشگری اسپانیا است و از هر زاویه، هر ریزه کاری و هر بخش آن به دفعات بی شماری عکس گرفته شده است.
اما این مکان تا قرنها مورد بی توجهی قرار گرفته بود و مانند بسیاری از موارد مشابه در جهان، ارزش این بنا توسط یک خارجی به چشم آمد و مورد توجه همگان قرار گرفت. اما این شخص، واشنگتن اروینگ ( Washington Irving ) نویسنده آمریکایی، اولین خارجی که از این آبنمای بی نظیر دیدن کرده است، نبود.
در ۱۸۱۲، نیروهای فرانسوی ارتش ناپلئون در این کاخ اقامت کردند و تنها کار مفیدی که برای خودشان انجام دادند، دزدیدن اشیا سنگین قیمت و سبک وزن کاخ بود. اما زمانی که اروینگ در اواخر دهه ۱۸۲۰ به گرانادا رسید، ماجرا دچار تغییری فاحش شد و داستان های الحمرا ( Tales of the Alhambra ) او بیش از هر چیز در ستایش اسپانیای مسلمان نشین و گرانادا است و به واسطه این نوشته، کاخ الحمرا نیز جایگاه اصلی خود را بازیافت.
محوطه شیران در نیمه دوم قرن ۱۴ و دوران حکومت محمد پنجم ساخته شده است. از این حیاط به سه اتاق زیبا وارد می شویم، تالار دو خواهر، تالار Abencerrajes، تالار شاهان. این سه تالار همراه با محوطه شیران حرم سرای کاخ سلطنتی را تشکیل می دهند.
حرم سرا [ویرایش]
حرم کاخ الحمرا از حیاط شیران منشعب می شود و شامل مجموعه ای از اتاقهای زیبا و یک حمام است. در جنوب این سالن به تالار Abencerrajes می رسیم که دارای حیرت انگیزترین سقفها در کل مجموعه است.
سقف یک ۱۶ ضلعی است با تزئینات استالاگمیتی است و توسط پنجره هایی که بر روی گنبد نصب شده اند و نوری که بر روی آب چشمه کف منعکس می شود، روشن می شود. سقف تالار دو خواهر نیز ب . . .