الحُرّه ( به فارسی: آزادترین ) شبکه تلویزیون ماهواره ای مستقر در ایالات متحده آمریکا و متعلق به دولت فدرال است[ ۱] که به زبان عربی برای مخاطبان در خاورمیانه و شمال آفریقا خبر و برنامه در خصوص رخدادهای کنونی پخش می کند.
مأموریت اعلام شده آن ارائه «اخبار و اطلاعات عینی، دقیق و مرتبط» به مخاطبان خود و در عین حال تلاش برای «حمایت از ارزش های دموکراتیک» و «گسترش طیف ایده ها، نظرات و دیدگاه ها» موجود در رسانه های منطقه است. این شبکه همچنین سعی کرده است خود را از رقبای متعدد منطقه ای خود با دسترسی به پوشش عمیق تر مسائل و سیاست های ایالات متحده و پوشش طیف وسیع تری از نظرات و دیدگاه ها نسبت به آنچه که معمولاً در سایر شبکه های تلویزیونی عربی شنیده می شود متمایز کند. [ ۲]
الحره در ۱۴ فوریه ۲۰۰۴ پخش خود را در ۲۲ کشور در خاورمیانه و شمال آفریقا آغاز کرد. این شبکه خوود را به عنوان سومین کانال بزرگ خبری عربی با بالاترین امتیاز معرفی کرده است و از رتبه بندی بینندگان سرویس عربی بی بی سی، فرانس ۲۴ به عربی، راشاتودی به عربی، اسکای نیوز عربی و سی ان ان عربی پیشی گرفته است.
در آوریل ۲۰۰۴، یک شبکه دیگر با نام الحره عراق راه اندازی شد که بیشتر محتوای الحره را با برنامه های اختصاصی برای مخاطبین عراقی ارائه می کرد. این شبکه هم از طریق ماهواره و هم از طریق آنتن های زمینی در سراسر عراق در دسترس است و طبق نظرسنجی های صورت گرفته، از مخاطبین بیشتری به نسبت الجزیره و العربیه برخوردار است.
تصمیم به راه اندازی الحره به دلیل ناامیدی مقامات دولت ایالات متحده از تعصب ضد آمریکایی در میان شبکه های تلویزیونی پیشرو عربی و تأثیر این کانال ها بر افکار عمومی عرب باعث شد تا شبکه الحره به عنوان جایگزینی برای این کانال ها ایجاد شود تا با ارائه اخبار به شیوه ای «متوازن و عینی»، در تلاش برای بهبود تصویر ایالات متحده در جهان عرب نیز باشد. [ ۳]
نیروی محرکه راه اندازی الحره، نورمن پاتیز، مدیر اجرایی رسانه و بنیانگذار و رئیس غول صنعت پخش وست وود وان بود. پاتیز در حالی که به عنوان عضوی از سازمان رسانه های جهانی ایالات متحده ( آژانس فدرال ایالات متحده که همه برنامه های رادیویی و تلویزیونی غیرنظامی خارجی را کنترل می کند ) ، قویا خواستار ایجاد یک شبکه تلویزیونی با بودجه ایالات متحده بود که به طور خاص مخاطبان عرب را هدایت کند. پتیز همچنین قبلاً مسئول ایجاد رادیو سوا، یک شبکه رادیویی عربی زبان تحت مدیریت سازمان بود که ترکیبی از موسیقی، سرگرمی و اخبار را پخش می کرد. [ ۴] ایده راه اندازی الحره از موفقیتی که رادیو سوا در دستیابی به مخاطبان جوان در خاورمیانه به نمایش گذاشته بود، سرچشمه گرفت. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمأموریت اعلام شده آن ارائه «اخبار و اطلاعات عینی، دقیق و مرتبط» به مخاطبان خود و در عین حال تلاش برای «حمایت از ارزش های دموکراتیک» و «گسترش طیف ایده ها، نظرات و دیدگاه ها» موجود در رسانه های منطقه است. این شبکه همچنین سعی کرده است خود را از رقبای متعدد منطقه ای خود با دسترسی به پوشش عمیق تر مسائل و سیاست های ایالات متحده و پوشش طیف وسیع تری از نظرات و دیدگاه ها نسبت به آنچه که معمولاً در سایر شبکه های تلویزیونی عربی شنیده می شود متمایز کند. [ ۲]
الحره در ۱۴ فوریه ۲۰۰۴ پخش خود را در ۲۲ کشور در خاورمیانه و شمال آفریقا آغاز کرد. این شبکه خوود را به عنوان سومین کانال بزرگ خبری عربی با بالاترین امتیاز معرفی کرده است و از رتبه بندی بینندگان سرویس عربی بی بی سی، فرانس ۲۴ به عربی، راشاتودی به عربی، اسکای نیوز عربی و سی ان ان عربی پیشی گرفته است.
در آوریل ۲۰۰۴، یک شبکه دیگر با نام الحره عراق راه اندازی شد که بیشتر محتوای الحره را با برنامه های اختصاصی برای مخاطبین عراقی ارائه می کرد. این شبکه هم از طریق ماهواره و هم از طریق آنتن های زمینی در سراسر عراق در دسترس است و طبق نظرسنجی های صورت گرفته، از مخاطبین بیشتری به نسبت الجزیره و العربیه برخوردار است.
تصمیم به راه اندازی الحره به دلیل ناامیدی مقامات دولت ایالات متحده از تعصب ضد آمریکایی در میان شبکه های تلویزیونی پیشرو عربی و تأثیر این کانال ها بر افکار عمومی عرب باعث شد تا شبکه الحره به عنوان جایگزینی برای این کانال ها ایجاد شود تا با ارائه اخبار به شیوه ای «متوازن و عینی»، در تلاش برای بهبود تصویر ایالات متحده در جهان عرب نیز باشد. [ ۳]
نیروی محرکه راه اندازی الحره، نورمن پاتیز، مدیر اجرایی رسانه و بنیانگذار و رئیس غول صنعت پخش وست وود وان بود. پاتیز در حالی که به عنوان عضوی از سازمان رسانه های جهانی ایالات متحده ( آژانس فدرال ایالات متحده که همه برنامه های رادیویی و تلویزیونی غیرنظامی خارجی را کنترل می کند ) ، قویا خواستار ایجاد یک شبکه تلویزیونی با بودجه ایالات متحده بود که به طور خاص مخاطبان عرب را هدایت کند. پتیز همچنین قبلاً مسئول ایجاد رادیو سوا، یک شبکه رادیویی عربی زبان تحت مدیریت سازمان بود که ترکیبی از موسیقی، سرگرمی و اخبار را پخش می کرد. [ ۴] ایده راه اندازی الحره از موفقیتی که رادیو سوا در دستیابی به مخاطبان جوان در خاورمیانه به نمایش گذاشته بود، سرچشمه گرفت. [ ۵]
wiki: الحره