[ویکی اهل البیت] الجواهر السنیة. «الجواهر السنیة» مرحوم شیخ حر عاملی است که به گفته خود ایشان نخستین کتابی است که احادیث قدسی را یکجا گردآوری نموده است. این کتاب شامل مهمترین منابع احکام الهی است که با مواعظ بلیغ خود جلوی افکار شیطانی را می گیرد و از بین می برد و به دلیل داشتن جنبه استدلال و برهان متین و قوی بر سایر کتاب ها امتیاز دارد. کتاب در مجموع 691 حدیث را دربردارد.
کتاب طبق ترتیب پیامبرانی به آن سخن مخاطب شده اند، به ابوابی تقسیم شده است و مؤلف آنچه را که داخل آن ابواب پیامبران نبوده اند، طبق خبردهندگان از خداوند - یعنی امامان علیهم السلام - در آخر کتاب به طور جداگانه آورده است. همچنین احادیثی درباره فضیلت حضرت امام علی و امامان معصوم علیهم السلام و دستور الهی درباره امامت آن ها جمع آوری نموده و آن ها را در دو باب گنجانده است:
مؤلف در «خاتمه» به ذکر طرق روایت خویش از مؤلفین و مصنفین کتاب های مورد مراجعه خود می پردازد.
گذشته از جامع بودن کتاب، احادیثی که در آن فراهم آمده است مورد اتفاق هر دو طایفه (شیعه و سنی) است و هر دو گروه صحت سلسله سندهای آن ها را تأیید کرده اند به طوری که می توان گفت هر دو فرقه در مضمون آن ها اجماع دارند و از کثرت راویان به حد تواتر رسیده اند. مضامین این احادیث با برهان صحیح و قاطع حکم بر وجوب پیروی از مذهب امامت می نماید و ثابت می کند که حق به جانب فرقه ناجیه اثنا عشری می باشد و با همه این خصوصیات فرقه ناجیه را نیز معرفی می نماید.
کتاب طبق ترتیب پیامبرانی به آن سخن مخاطب شده اند، به ابوابی تقسیم شده است و مؤلف آنچه را که داخل آن ابواب پیامبران نبوده اند، طبق خبردهندگان از خداوند - یعنی امامان علیهم السلام - در آخر کتاب به طور جداگانه آورده است. همچنین احادیثی درباره فضیلت حضرت امام علی و امامان معصوم علیهم السلام و دستور الهی درباره امامت آن ها جمع آوری نموده و آن ها را در دو باب گنجانده است:
مؤلف در «خاتمه» به ذکر طرق روایت خویش از مؤلفین و مصنفین کتاب های مورد مراجعه خود می پردازد.
گذشته از جامع بودن کتاب، احادیثی که در آن فراهم آمده است مورد اتفاق هر دو طایفه (شیعه و سنی) است و هر دو گروه صحت سلسله سندهای آن ها را تأیید کرده اند به طوری که می توان گفت هر دو فرقه در مضمون آن ها اجماع دارند و از کثرت راویان به حد تواتر رسیده اند. مضامین این احادیث با برهان صحیح و قاطع حکم بر وجوب پیروی از مذهب امامت می نماید و ثابت می کند که حق به جانب فرقه ناجیه اثنا عشری می باشد و با همه این خصوصیات فرقه ناجیه را نیز معرفی می نماید.