الجام. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ لَجَم ، بمعنی زمینی که نه پست باشد و نه بلند. الارض لاغور و لانجد. ( از اقرب الموارد ). یاقوت در معجم البلدان آنرا جمع لجمة آورده است. رجوع به لَجَم ، شود.
الجام. [ اَ ] ( اِخ ) جایی است از قوروقهای مدینه. اخطل گوید :
و مرت علی الالجام ، ألجام حامر
یثرن قطاً لولاسواهن هجرا.
و عزوةبن اذینه گوید :
جاءالربیع بشوطی رسم منزلة
احب من حبها شوطی و ألجاما.
( از معجم البلدان ).