جرج التون مایو ( ۲۶ دسامبر ۱۸۸۰ – ۷ سپتامبر ۱۹۴۹ ) ( به انگلیسی: George Elton Mayo ) یک روانشناس، پژوهشگر صنعت، جامعه شناس و نظریه پرداز سازمانیِ زادهٔ استرالیا بود. مایو به طور رسمی در دانشگاه آدلاید آموزش دید، مدرک کارشناسی اش را با نمرهٔ ممتاز در رشتهٔ فلسفه و روانشناسی به دست آورد؛ وی سپس مدرک کارشناسی ارشد افتخاری خود را نیز از دانشگاه کوئینزلند دریافت کرد.
مایو هنگامی که در کوئینزلند بود، در کمیتهٔ جنگ دانشگاه خدمت کرد و پژوهش های پیشگامانه ای را در خصوص درمان و روانکاوی سربازان مبتلا به اختلال روحی در اثر صدای انفجار ( shell - shock ) به عمل آورد. مایو به عنوان یک روانشناس، به همراه یک پزشک اهل بریزبن، معمولاً به سربازانی که از جنگ جهانی اول بازمی گشتند، کمک می کرد تا از استرس های جنگ رها شوند؛ وی از پیشگامان درمان روانکاوی اختلال روحی ناشی از صدای انفجار بود و آزمایش های آسیب شناسی روانی به عمل می آورد. وی بین سال های ۱۹۱۱ و ۱۹۲۲، در دانشگاه کوئینزلند به سخنرانی در خصوص روانشناسی و فلسفهٔ روانی مشغول بود و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد. وی در ۱۹۲۶، به عنوان استاد پژوهش صنعتی در مدرسه کسب وکار هاروارد منصوب شد.
التون مایو در فیلادلفیا بر روی یک کارخانهٔ نساجی پژوهش هایی را به عمل آورد تا بتواند روشی را برای کاهش آمار بسیار بالای گردش نیروی کار در آن کارخانه ایجاد کند. همکاری التون مایو با مطالعات مربوط به اثر هاثورن و هم چنین، پژوهش ها و آثارش در استرالیا، وی را در میان اندک دانشمندان اجتماعی زمان خود قرار داد که تحسین عمومی را برانگیخته بودند.
مایو را به عنوان دانشمندی می شناسند که کمک های قابل توجهی را به شماری از رشته ها از جمله مدیریت کسب و کار، جامعه شناسی صنعتی، فلسفه، و روانشناسی اجتماعی ارائه داده است. پژوهش های میدانی وی در صنعت تأثیر قابل توجهی بر روانشناسی صنعتی و سازمانی داشت. به گفتهٔ دیوید تراهر، مایو «از این جهت شهرت دارد که با توجه عمیق به مشکلات انسانی، اجتماعی، و سیاسی تمدن صنعتی، نوعی از مطالعه علمی را بنا نهاد که امروزه به آن رفتار سازمانی گفته می شود. »
آثار و تلاش های التون مایو به پایه ریزی جنبش روابط انسانی کمک کردند. وی بر این نکته تأکید داشت که در کنار سازمانی رسمی یک محیط کار صنعتی، یک ساختار سازمانی غیررسمی نیز وجود دارد. مایو «بی کفایتی رویکردهای مدیریت علمی موجود» را در خصوص سازمان های صنعتی پذیرفت، و بر اهمیت روابط میان آدم هایی که برای چنین سازمان هایی کار می کنند، تأکید کرد. ایده های مایو در خصوص روابط گروهی در کتاب وی در ۱۹۳۳ تحت عنوان مشکلات انسانی یک تمدن صنعتی پیشرفته تر شدند – این کتاب تا حدودی بر اساس پژوهش های اش در خصوص اثر هاثورن تألیف شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمایو هنگامی که در کوئینزلند بود، در کمیتهٔ جنگ دانشگاه خدمت کرد و پژوهش های پیشگامانه ای را در خصوص درمان و روانکاوی سربازان مبتلا به اختلال روحی در اثر صدای انفجار ( shell - shock ) به عمل آورد. مایو به عنوان یک روانشناس، به همراه یک پزشک اهل بریزبن، معمولاً به سربازانی که از جنگ جهانی اول بازمی گشتند، کمک می کرد تا از استرس های جنگ رها شوند؛ وی از پیشگامان درمان روانکاوی اختلال روحی ناشی از صدای انفجار بود و آزمایش های آسیب شناسی روانی به عمل می آورد. وی بین سال های ۱۹۱۱ و ۱۹۲۲، در دانشگاه کوئینزلند به سخنرانی در خصوص روانشناسی و فلسفهٔ روانی مشغول بود و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد. وی در ۱۹۲۶، به عنوان استاد پژوهش صنعتی در مدرسه کسب وکار هاروارد منصوب شد.
التون مایو در فیلادلفیا بر روی یک کارخانهٔ نساجی پژوهش هایی را به عمل آورد تا بتواند روشی را برای کاهش آمار بسیار بالای گردش نیروی کار در آن کارخانه ایجاد کند. همکاری التون مایو با مطالعات مربوط به اثر هاثورن و هم چنین، پژوهش ها و آثارش در استرالیا، وی را در میان اندک دانشمندان اجتماعی زمان خود قرار داد که تحسین عمومی را برانگیخته بودند.
مایو را به عنوان دانشمندی می شناسند که کمک های قابل توجهی را به شماری از رشته ها از جمله مدیریت کسب و کار، جامعه شناسی صنعتی، فلسفه، و روانشناسی اجتماعی ارائه داده است. پژوهش های میدانی وی در صنعت تأثیر قابل توجهی بر روانشناسی صنعتی و سازمانی داشت. به گفتهٔ دیوید تراهر، مایو «از این جهت شهرت دارد که با توجه عمیق به مشکلات انسانی، اجتماعی، و سیاسی تمدن صنعتی، نوعی از مطالعه علمی را بنا نهاد که امروزه به آن رفتار سازمانی گفته می شود. »
آثار و تلاش های التون مایو به پایه ریزی جنبش روابط انسانی کمک کردند. وی بر این نکته تأکید داشت که در کنار سازمانی رسمی یک محیط کار صنعتی، یک ساختار سازمانی غیررسمی نیز وجود دارد. مایو «بی کفایتی رویکردهای مدیریت علمی موجود» را در خصوص سازمان های صنعتی پذیرفت، و بر اهمیت روابط میان آدم هایی که برای چنین سازمان هایی کار می کنند، تأکید کرد. ایده های مایو در خصوص روابط گروهی در کتاب وی در ۱۹۳۳ تحت عنوان مشکلات انسانی یک تمدن صنعتی پیشرفته تر شدند – این کتاب تا حدودی بر اساس پژوهش های اش در خصوص اثر هاثورن تألیف شد.
wiki: التون مایو