( التماس برآمدن ) التماس برآمدن. [ اِ ت ِ ب َ م َ دَ ] ( مص مرکب ) روا شدن حاجت. انجام یافتن درخواست. پذیرفته شدن حاجت : چو التماس برآمد هلاک باکی نیست کجاست تیر بلا گو بیا که من سپرم.سعدی.به اختیار تو سعدی چه التماس برآیدگر او مراد نبخشد تو کیستی که بجوئی.سعدی.رجوع به التماس شود.