التقام

لغت نامه دهخدا

التقام. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) فروخوردن لقمه را. ( منتهی الارب ). بگلو فروبردن. ( ترجمان عادل بن علی ). اوباریدن : گفت آن مروارید را التقام کرده ام شکم او بشکافتند و حبوب مروارید از آنجا برداشتند. ( جهانگشای جوینی ). و جمله نهمت خویش به التقام اغذیه نظیف مقصور گردانیده. ( سندبادنامه ص 206 ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) فرو بردن اوباردن بدم درکشیدن.

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص م . ) فرو بردن ، اوباردن ، به دم در کشیدن .

فرهنگ عمید

۱. فروبردن لقمه.
۲. باسرعت لقمه در دهان نهادن و فروبردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس