[ویکی نور] التفسیر الوسیط (زحیلی). التفسیر الوسیط، تألیف وهبه زحیلی ، به زبان عربی و در 3 جلد تنظیم شده است.
نکات زیر در این تفسیر قابل توجه است:
مؤلف در مقدمه خود، درباره چگونگی شکل گیری این تفسیر، نوشته است: به مدت هفت سال از 1992-1998م، در رادیو سوریه و رادیو صدای مردم، به ترتیب هر روز به مدت شش دقیقه (غیر از روز جمعه)، بحثی به نام قصص قرآن و (در رادیو صدای مردم) سه روز در هفته به مدت 10 دقیقه با عنوان «قرآن و زندگی» سخنرانی داشتم. مجموعه قصص قرآن بعدها به نام «القصة القرآنیة: هدایة و بیان» چاپ و منتشر شد. بعد از اتمام قصص قرآنی، تفسیر قرآن را از ابتدای آن، آغاز کرده و تا به انتهای قرآن ادامه دادم. مجموعه این سخنرانی ها، به شکل تفسیر الوسیط درآمد. بر این اساس این تفسیر جهت مخاطبان عام، بیان شده و ارتباط بیشتری با زندگی روزمره مردم داشته است.
هدف اساسی مفسر، اثبات این نکته است که اسلام، دین زندگی و قرآن، کتاب امروزی آن است و مسلمان می تواند و باید با فهم صحیح از آیات الهی، زمینه عمل به آن را در دنیای مادی گری و پرفریب و هیاهوی امروز، فراهم نماید. تلاش مفسر در جهت احیای مبانی فکری و عملی قرآن در جوامع اسلامی است و این امر را با مطرح کردن مباحث عقیدتی، فقهی و عملی آن با بیانی ساده، شیوا و امروزین، پی گرفته است. این امر، قالب تحلیلی و اجتهادی به تفسیر می دهد.
روش کلی مفسر در بیان و توضیح آیات قرآنی را می توان این گونه ترسیم کرد: سوره را با اشاره به مکی یا مدنی بودن آن (در بعضی موارد) آغاز می نماید و گاه نگاهی به فضل سوره، وجه تسمیه و ثواب تلاوت آن می کند. مقدمه هر سوره را با سخنی در مورد دسته آیات اولی آن پی می ریزد. عنوان بندی دسته آیاتی که موضوع واحدی را تشکیل می دهند، از دیگر هنرهای ایشان است. این عنوان، به دنبال خود پیش مطلبی را به مثابه تمهیدی برای دسته آیات، خواهد داشت؛ مانند عنوان «عقوبة القصاص» در مقدمه آیات 178 و 179 بقره، ج1، ص83. مؤلف سپس به تفسیر و تبیین دسته آیات می پردازد، امّا نه به شکل آیه به آیه، بلکه به عنوان یک کل واحد.
نکات زیر در این تفسیر قابل توجه است:
مؤلف در مقدمه خود، درباره چگونگی شکل گیری این تفسیر، نوشته است: به مدت هفت سال از 1992-1998م، در رادیو سوریه و رادیو صدای مردم، به ترتیب هر روز به مدت شش دقیقه (غیر از روز جمعه)، بحثی به نام قصص قرآن و (در رادیو صدای مردم) سه روز در هفته به مدت 10 دقیقه با عنوان «قرآن و زندگی» سخنرانی داشتم. مجموعه قصص قرآن بعدها به نام «القصة القرآنیة: هدایة و بیان» چاپ و منتشر شد. بعد از اتمام قصص قرآنی، تفسیر قرآن را از ابتدای آن، آغاز کرده و تا به انتهای قرآن ادامه دادم. مجموعه این سخنرانی ها، به شکل تفسیر الوسیط درآمد. بر این اساس این تفسیر جهت مخاطبان عام، بیان شده و ارتباط بیشتری با زندگی روزمره مردم داشته است.
هدف اساسی مفسر، اثبات این نکته است که اسلام، دین زندگی و قرآن، کتاب امروزی آن است و مسلمان می تواند و باید با فهم صحیح از آیات الهی، زمینه عمل به آن را در دنیای مادی گری و پرفریب و هیاهوی امروز، فراهم نماید. تلاش مفسر در جهت احیای مبانی فکری و عملی قرآن در جوامع اسلامی است و این امر را با مطرح کردن مباحث عقیدتی، فقهی و عملی آن با بیانی ساده، شیوا و امروزین، پی گرفته است. این امر، قالب تحلیلی و اجتهادی به تفسیر می دهد.
روش کلی مفسر در بیان و توضیح آیات قرآنی را می توان این گونه ترسیم کرد: سوره را با اشاره به مکی یا مدنی بودن آن (در بعضی موارد) آغاز می نماید و گاه نگاهی به فضل سوره، وجه تسمیه و ثواب تلاوت آن می کند. مقدمه هر سوره را با سخنی در مورد دسته آیات اولی آن پی می ریزد. عنوان بندی دسته آیاتی که موضوع واحدی را تشکیل می دهند، از دیگر هنرهای ایشان است. این عنوان، به دنبال خود پیش مطلبی را به مثابه تمهیدی برای دسته آیات، خواهد داشت؛ مانند عنوان «عقوبة القصاص» در مقدمه آیات 178 و 179 بقره، ج1، ص83. مؤلف سپس به تفسیر و تبیین دسته آیات می پردازد، امّا نه به شکل آیه به آیه، بلکه به عنوان یک کل واحد.
wikinoor: التفسیر_الوسیط_(زحیلی)