اِلتِصاق شرم گاهی یا سمفیز زهار یک مفصل غضروفی است که از اتصال دو استخوان بی نام ( هیپ ) در جلو از قسمت سطح داخلی تنه شرمگاهی های چپ و راست ایجاد می گردد. در ساختمان این مفصل علاوه بر غضروف شفاف ( هیالن ) ، یک دیسک یا بالشتکی از غضروف لیفی ( فیبری ) وجود دارد. نام های دیگر التصاق شرم گاهی عبارتند از سیمفیزیس پوبیس ( به انگلیسی: Pubic symphysis ) و ارتفاق عانه.
التصاق شرم گاهی در حالت طبیعی حرکت چندانی ندارد، ولی در خانم ها در زمان های بارداری به علت شلی لیگامانی ناشی از تغییرات هورمونی، حرکات آن افزایش می یابد.
به سطح داخلی تنهٔ شرم گاهی که در تشکیل التصاق شرم گاهی شرکت می کند، سطح التصاقی[ ۱] می گویند که یک سطح مفصلی بیضی شکل است. سطوح مفصلی شرم گاه از غضروف شفاف تشکیل شده و از طریق یک دیسک یا صفحه ای از غضروف لیفی[ ۲] به هم متصل می گردند. سیمفیزیس پوبیس یک مفصل غضروفی ثانویه به شمار می آید، چون برخلاف نوع اولیه ( که فقط غضروف هیالن دارد ) ، دارای غضروف های فیبری و شفاف است.
دو مفصل خاجی - تهیگاهی ( ساکروایلیاک ) و سیمفیزیس پوبیس، مفاصل لگن را تشکیل می دهند. به علت ارتباط مفاصل لگنی با یکدیگر، هرگونه اختلال در یکی از آن ها، ممکن است عملکرد دیگری را دچار مشکل کند. با ایجاد اختلال در ساختمان التصاق شرم گاهی، احتمال حساسیت و درد این ناحیه وجود دارد.
در دوران حاملگی، شلی رباط ها ایجاد می شود که علت آن تغییرات هورمونی است. شل شدن رباط ها منجربه تحرک بیشتر از حد طبیعی مفاصل می گردد، به خصوص در مفاصلی که در تحمل وزن نقش دارند. میزان حرکات مفاصل خاجی ـ تهیگاهی و التصاق شرم گاهی که در حالت طبیعی تحرک کمی دارند، در زمان های بارداری افزایش می یابد، که این مسئله می تواند باعث بروز کمردرد و حساسیت التصاق شرم گاهی و نواحی اطراف آن گردد. معمولاً به علت رابطهٔ مفاصل لگنی با یکدیگر، گرفتاری و جابجایی های مفاصل خاجی ـ تهیگاهی با ناراحتی التصاق شرم گاهی همراه می شود. [ ۳] درصورت وجود اختلال قبلی در عملکرد این مفاصل، مشکلات فرد تشدید می گردد. چرخش های مفاصل خاجی ـ تهیگاهی و جداشدگی التصاق شرم گاهی می تواند به هنگام زایمان رخ دهد و همچنین برخی از ماهیچه های کف لگن را متأثر سازد.
برخی از عواملی که باعث اختلال در عملکرد التصاق شرم گاهی یا درد این ناحیه می گردند عبارتنداز:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفالتصاق شرم گاهی در حالت طبیعی حرکت چندانی ندارد، ولی در خانم ها در زمان های بارداری به علت شلی لیگامانی ناشی از تغییرات هورمونی، حرکات آن افزایش می یابد.
به سطح داخلی تنهٔ شرم گاهی که در تشکیل التصاق شرم گاهی شرکت می کند، سطح التصاقی[ ۱] می گویند که یک سطح مفصلی بیضی شکل است. سطوح مفصلی شرم گاه از غضروف شفاف تشکیل شده و از طریق یک دیسک یا صفحه ای از غضروف لیفی[ ۲] به هم متصل می گردند. سیمفیزیس پوبیس یک مفصل غضروفی ثانویه به شمار می آید، چون برخلاف نوع اولیه ( که فقط غضروف هیالن دارد ) ، دارای غضروف های فیبری و شفاف است.
دو مفصل خاجی - تهیگاهی ( ساکروایلیاک ) و سیمفیزیس پوبیس، مفاصل لگن را تشکیل می دهند. به علت ارتباط مفاصل لگنی با یکدیگر، هرگونه اختلال در یکی از آن ها، ممکن است عملکرد دیگری را دچار مشکل کند. با ایجاد اختلال در ساختمان التصاق شرم گاهی، احتمال حساسیت و درد این ناحیه وجود دارد.
در دوران حاملگی، شلی رباط ها ایجاد می شود که علت آن تغییرات هورمونی است. شل شدن رباط ها منجربه تحرک بیشتر از حد طبیعی مفاصل می گردد، به خصوص در مفاصلی که در تحمل وزن نقش دارند. میزان حرکات مفاصل خاجی ـ تهیگاهی و التصاق شرم گاهی که در حالت طبیعی تحرک کمی دارند، در زمان های بارداری افزایش می یابد، که این مسئله می تواند باعث بروز کمردرد و حساسیت التصاق شرم گاهی و نواحی اطراف آن گردد. معمولاً به علت رابطهٔ مفاصل لگنی با یکدیگر، گرفتاری و جابجایی های مفاصل خاجی ـ تهیگاهی با ناراحتی التصاق شرم گاهی همراه می شود. [ ۳] درصورت وجود اختلال قبلی در عملکرد این مفاصل، مشکلات فرد تشدید می گردد. چرخش های مفاصل خاجی ـ تهیگاهی و جداشدگی التصاق شرم گاهی می تواند به هنگام زایمان رخ دهد و همچنین برخی از ماهیچه های کف لگن را متأثر سازد.
برخی از عواملی که باعث اختلال در عملکرد التصاق شرم گاهی یا درد این ناحیه می گردند عبارتنداز:
wiki: التصاق شرمگاهی