التذاع. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) سوختن جراحت و ریش بدرد، و سوزش آن. ( منتهی الارب ). سوختن ریش و آنچه بدان ماند از درد. ( تاج المصادر بیهقی ). سخت دردکردن زخم و ریش و آنچه بدان ماند. ( مصادر زوزنی ).
