التحاء
لغت نامه دهخدا
التحاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) ( از «ل ح و» ) پوست از درخت باز کردن. ( منتهی الارب ). پوست از چوب باز کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مصادر زوزنی ). || باز کردن گوشت از استخوان. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید