التباط. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) دست و پای بر زمین زدن شتر در رفتار. ( منتهی الارب ). سخت بدویدن اشتر. ( تاج المصادر بیهقی ). || دست و پای فراهم آوردن اسب. || اضطراب کردن. || سرگشته شدن. || کوشیدن. || گرد گشتن. || لازم گرفتن چیزی را. ( منتهی الارب ).
