البیگاییان

دانشنامه آزاد فارسی

آلبیگاییان. آلبیگاییان (Albigenses)
فرقه ای بدعت گر از مسیحیان، پدیدآمده در قرن ۱۱م در جنوب فرانسه، در حوالی آلبیو تولوز. آن ها از عقیدۀ مانوی ثنویت در خیر و شر پیروی می کردند و عیسی مسیح را طغیانگری در برابر بی رحمی خدای فعال مایشاء به شمار می آوردند. آلبیگاییان ضدیت مستمری با کلیسای کاتولیک در آیین ها و شعائرخاص خود، به ویژه تعمید روح یا کنسولامنتوم، نشان دادند. تفتیش عقاید آنان را پاپ لوکیوس سوم در ۱۱۸۴م، و جهاد علیه آن ها را سیمون دو مونفور در ۱۲۰۸م آغاز کرد (۱۲۰۸ـ۱۲۲۹م)؛ که به جهاد آلبیگایی معروف است. در این جهاد هزاران تن از آلبیگاییان کشته شدند و فرقه در ۱۲۴۴م نابود شد.
نیز ← کاتارها

پیشنهاد کاربران

بپرس