آلبیگاییان. آلبیگاییان (Albigenses)
فرقه ای بدعت گر از مسیحیان، پدیدآمده در قرن ۱۱م در جنوب فرانسه، در حوالی آلبیو تولوز. آن ها از عقیدۀ مانوی ثنویت در خیر و شر پیروی می کردند و عیسی مسیح را طغیانگری در برابر بی رحمی خدای فعال مایشاء به شمار می آوردند. آلبیگاییان ضدیت مستمری با کلیسای کاتولیک در آیین ها و شعائرخاص خود، به ویژه تعمید روح یا کنسولامنتوم، نشان دادند. تفتیش عقاید آنان را پاپ لوکیوس سوم در ۱۱۸۴م، و جهاد علیه آن ها را سیمون دو مونفور در ۱۲۰۸م آغاز کرد (۱۲۰۸ـ۱۲۲۹م)؛ که به جهاد آلبیگایی معروف است. در این جهاد هزاران تن از آلبیگاییان کشته شدند و فرقه در ۱۲۴۴م نابود شد.
نیز ← کاتارها
فرقه ای بدعت گر از مسیحیان، پدیدآمده در قرن ۱۱م در جنوب فرانسه، در حوالی آلبیو تولوز. آن ها از عقیدۀ مانوی ثنویت در خیر و شر پیروی می کردند و عیسی مسیح را طغیانگری در برابر بی رحمی خدای فعال مایشاء به شمار می آوردند. آلبیگاییان ضدیت مستمری با کلیسای کاتولیک در آیین ها و شعائرخاص خود، به ویژه تعمید روح یا کنسولامنتوم، نشان دادند. تفتیش عقاید آنان را پاپ لوکیوس سوم در ۱۱۸۴م، و جهاد علیه آن ها را سیمون دو مونفور در ۱۲۰۸م آغاز کرد (۱۲۰۸ـ۱۲۲۹م)؛ که به جهاد آلبیگایی معروف است. در این جهاد هزاران تن از آلبیگاییان کشته شدند و فرقه در ۱۲۴۴م نابود شد.
نیز ← کاتارها
wikijoo: آلبیگاییان