البلاء للولاء

لغت نامه دهخدا

البلاء للولاء. [ اَ ب َ ءُلِل ْ وَ / وِ ] ( ع جمله اسمیه ) بلاء از آن موالیانست. گویا مأخوذ است از حدیث : ان اﷲ تعالی یجرب عبده بالبلاء کما یجرب احدکم ذهبه بالنار... رجوع به احادیث مثنوی چ فروزانفر ص 54 شود. و این جمله را در مورد تسلیت کسانی گویند که نازله بر آنها وارد شده است و خواهند که خاطر او خرسند شود که چون مورد لطف پروردگار بوده بلا بر او رسیده است بخاطر امتحان وی نظیر:
اگر بادیگرانش بود میلی
چرا ظرف مرا بشکست لیلی.

پیشنهاد کاربران