البرونی جولیو

دانشنامه آزاد فارسی

آلبرونی جولیو. آلبِرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲)(Alberoni,Giulio)
کشیش و سیاستمدار اسپانیایی ایتالیایی تبار، متولد پیاچنتسادر ایتالیا. فیلیپ پنجم در ۱۷۱۵ او را به نخست وزیری اسپانیا منصوب کرد. در ۱۷۱۷ به مقام کاردینالی رسید. پایه گذار بسیاری از اصلاحات داخلی ازجمله تجدید سازمان ارتش بود. حمله اش به ساردنیدر ۱۷۱۸ به اتحاد چهارجانبه میان اتریش، بریتانیا، فرانسه، و استان های متحد (هلند) منجر شد. در ۱۷۱۹ به ناچار به ایتالیا فرار کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس