ناتالیو آلبرتو نیسمان ( ۵ دسامبر ۱۹۶۳–۱۸ ژانویه ۲۰۱۵ ) ، دادستان پروندهٔ انفجار در مرکز همیاری یهودیان آرژانتین ( بمب گذاری آمیا ) بود. در بمبگذاری مذکور که در سال ۱۹۹۴ رخ داد، ۸۵ نفر کشته شدند.
نیسمان در یک خانواده یهودی در بوئنوس آیرس زاده شد. وی حرفه اش را به عنوان دادستان در شهر مورون آغاز کرد. با یک قاضی به نام «ساندرا آرویو سالگادو» ازدواج نمود که حاصل آن دو فرزند دختر هستند.
... [مشاهده متن کامل]
نیسمان قبل از مرگ مشکوکش گفته بود: تحقیقات او نشان می دهد که کریستینا فرناندس د کیرشنر با دولت ایران «تبانی» کرده است که آرژانتین، از جمله در برابر دریافت امتیازهای نفتی از تهران، نقش مقامات وقت ایران را در انفجار ۲۰ سال پیش در کانون همیاری یهودیان آرژانتین «لاپوشانی» کند. وی همچنین هکتور تیمرمن، وزیر خارجه آرژانتین، را به همدستی با کرشنر برای کمک به ایران، متهم کرده و خواهان بازجویی از او نیز شده بود. اما هکتور تیمرمن و آنیبال فرناندز، رئیس دفتر ریاست جمهوری آرژانتین، روز پنجشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۳، اتهامات مطرح شده از سوی آلبرتو نیسمان را رد کردند.
قرار بود نیسمان در جلسه غیرعلنی پارلمانِ آرژانیتن، دربارهٔ اتهاماتی که به رئیس جمهوری این کشور وارد می کند، توضیحاتی ارائه دهد و شهادت بدهد که کریستینا فرناندز کرشنر، رئیس جمهوری آرژانتین «سعی داشته نقش ایران در بمبگذاری مرکز یهودیان آمیا را لاپوشانی کند. » اما در تاریخ یکشنبه شب ۲۸ دی ۱۳۹۳ جسد آلبرتو نیسمان در آپارتمانش در طبقه سیزدهم برج لوپارک در بوئنوس آیرس پیدا شد. رسانه های آن کشور از اصابت چند گلوله به بدن وی خبر داده و مقامات دادستانی آرژانتین نیز این امر را تأیید کرده اند. نیسمان در روزهای پیش از این اتفاق گفته بود که به مرگ تهدید شده است.
روزنامه نیویورک تایمز ( در شماره پنجشنبه دوم بهمن ۱۳۹۳ ) با استناد به بخش هایی از این گزارش ۲۸۹ صفحه ای نوشته که مقام های آرژانتین و ایران به توافقی رسیده بودند که بر اساس آن، آرژانتین به ایران گوشت صادر کند و از ایران نفت تحویل بگیرد و همچنین، نقش مقام های جمهوری اسلامی در انفجار مرکز یهودیان این کشور مشهور به آمیا را امحا کند.
بر اساس این گزارش، کریستینا فرناندز دو کریشنر، رئیس جمهوری و هکتور تیمرمن، وزیر امور خارجه آرژانتین از این توافق حمایت کرده بودند اما توافق فوق هرگز به اجرا در نیامد زیرا مقام های آرژانتین نتوانستند پلیس بین الملل ( اینترپل ) را قانع کنند تا نام مسئولان ایران را از فهرست افراد تحت تعقیب خود حذف کنند.
نیسمان در یک خانواده یهودی در بوئنوس آیرس زاده شد. وی حرفه اش را به عنوان دادستان در شهر مورون آغاز کرد. با یک قاضی به نام «ساندرا آرویو سالگادو» ازدواج نمود که حاصل آن دو فرزند دختر هستند.
... [مشاهده متن کامل]
نیسمان قبل از مرگ مشکوکش گفته بود: تحقیقات او نشان می دهد که کریستینا فرناندس د کیرشنر با دولت ایران «تبانی» کرده است که آرژانتین، از جمله در برابر دریافت امتیازهای نفتی از تهران، نقش مقامات وقت ایران را در انفجار ۲۰ سال پیش در کانون همیاری یهودیان آرژانتین «لاپوشانی» کند. وی همچنین هکتور تیمرمن، وزیر خارجه آرژانتین، را به همدستی با کرشنر برای کمک به ایران، متهم کرده و خواهان بازجویی از او نیز شده بود. اما هکتور تیمرمن و آنیبال فرناندز، رئیس دفتر ریاست جمهوری آرژانتین، روز پنجشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۳، اتهامات مطرح شده از سوی آلبرتو نیسمان را رد کردند.
قرار بود نیسمان در جلسه غیرعلنی پارلمانِ آرژانیتن، دربارهٔ اتهاماتی که به رئیس جمهوری این کشور وارد می کند، توضیحاتی ارائه دهد و شهادت بدهد که کریستینا فرناندز کرشنر، رئیس جمهوری آرژانتین «سعی داشته نقش ایران در بمبگذاری مرکز یهودیان آمیا را لاپوشانی کند. » اما در تاریخ یکشنبه شب ۲۸ دی ۱۳۹۳ جسد آلبرتو نیسمان در آپارتمانش در طبقه سیزدهم برج لوپارک در بوئنوس آیرس پیدا شد. رسانه های آن کشور از اصابت چند گلوله به بدن وی خبر داده و مقامات دادستانی آرژانتین نیز این امر را تأیید کرده اند. نیسمان در روزهای پیش از این اتفاق گفته بود که به مرگ تهدید شده است.
روزنامه نیویورک تایمز ( در شماره پنجشنبه دوم بهمن ۱۳۹۳ ) با استناد به بخش هایی از این گزارش ۲۸۹ صفحه ای نوشته که مقام های آرژانتین و ایران به توافقی رسیده بودند که بر اساس آن، آرژانتین به ایران گوشت صادر کند و از ایران نفت تحویل بگیرد و همچنین، نقش مقام های جمهوری اسلامی در انفجار مرکز یهودیان این کشور مشهور به آمیا را امحا کند.
بر اساس این گزارش، کریستینا فرناندز دو کریشنر، رئیس جمهوری و هکتور تیمرمن، وزیر امور خارجه آرژانتین از این توافق حمایت کرده بودند اما توافق فوق هرگز به اجرا در نیامد زیرا مقام های آرژانتین نتوانستند پلیس بین الملل ( اینترپل ) را قانع کنند تا نام مسئولان ایران را از فهرست افراد تحت تعقیب خود حذف کنند.
