آلبرتو کنیا فوجیموری ایناموتو ( به انگلیسی: Alberto Kenya Fujimori Inomoto ) ( تولد در لیما: ۲۸ ژوئیه ۱۹۳۸ ) سیاست مدار پرویی دارای اصلیت و ملیت ژاپنی است که از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۰۰ رئیس جمهور پرو بود.
... [مشاهده متن کامل]
او نخستین رهبر یک کشور آمریکای لاتین بود که هرچند به صورت دموکراتیک به قدرت رسید اما به خاطر نقض حقوق بشر و سو استفاده از قدرت به حبس طولانی محکوم شد.
در جریان گروگانگیری سال ۱۹۹۶ در پرو، چریک های جنبش چپ گرای توپاک آمارو با حمله به محل اقامت سفیر ژاپن در لیما که به مناسبت تولد امپراتور ژاپن، جشنی در آنجا برپا بود، نزدیک به ۴۵۰ نفر از میهمانان از جمله سفرای ۱۰ کشور و ۶۰ تاجر را به گروگان گرفتند. این جنبش چریکی معتقد به انقلاب سوسیالیستی و جنگ شهری است. گروگانگیری زنان و افراد کهنسال از جمله مادر و خواهر فوجی موری را آزاد کردند و در ازای آزادی ۱۴۴ گروگان باقی مانده خواهان آزادی ۴۰۰ زندانی چپ گرا از جمله رهبر خود از زندان شدند و به ژاپن نیز هشدار دادند کمک هایش را به فوجی موری کاهش دهد. در این ماجرا تمام ۱۴ گروگانگیر کشته شدند.
فوجیموری در سال ۱۹۹۰ به ریاست جمهوری رسید. در سال ۱۹۹۲، به دلیل مخالفت پارلمان با برنامه های خود، با یک کودتا، پارلمان را منحل و انتخابات زودهنگام برگزار کرد. با وجود اینکه نهادهای دموکراسی خواه این اقدام او را محکوم کردند اما این اقدام، حمایت گسترده ای از سوی مردم داشت. در سال ۱۹۹۵ با اکثریت قابل توجه آرا، برای بار دوم به ریاست جمهوری رسید.
او اقدامات ریاست جمهوری خود را بر مقابله با تروریسم و ایجاد ثبات اقتصادی در پرو متمرکز کرد و توانست تا حدود زیادی امنیت را در پرو برقرار کرده و به اقتصاد پرو سامان نسبی بدهد. ولی این اقدامات پس از وارد شدن اتهاماتی در مورد نقض حقوق بشر ناکام ماندند.
در سال ۲۰۰۰ با تصمیم پارلمان، برای بار سوم نامزد ریاست جمهوری شد. اما با اکثریت اندک آرا به پیروزی رسید. مخالفان، او را به دخالت در انتخابات متهم می کردند.
فوجیموری در سال ۲۰۰۰ و به دنبال جنجال افشای فساد مالی به ژاپن گریخت. پس از این رویداد مجلس پرو او را از سمت خود برکنار و دولت جدید پرو درخواست رسمی استرداد او از ژاپن به پرو را به دولت ژاپن ارائه کرد. فوجیموری پس از سفر به شیلی در سال ۲۰۰۵ دستگیر شد و در سال ۲۰۰۷ به پرو بازگردانده شد.
... [مشاهده متن کامل]
او نخستین رهبر یک کشور آمریکای لاتین بود که هرچند به صورت دموکراتیک به قدرت رسید اما به خاطر نقض حقوق بشر و سو استفاده از قدرت به حبس طولانی محکوم شد.
در جریان گروگانگیری سال ۱۹۹۶ در پرو، چریک های جنبش چپ گرای توپاک آمارو با حمله به محل اقامت سفیر ژاپن در لیما که به مناسبت تولد امپراتور ژاپن، جشنی در آنجا برپا بود، نزدیک به ۴۵۰ نفر از میهمانان از جمله سفرای ۱۰ کشور و ۶۰ تاجر را به گروگان گرفتند. این جنبش چریکی معتقد به انقلاب سوسیالیستی و جنگ شهری است. گروگانگیری زنان و افراد کهنسال از جمله مادر و خواهر فوجی موری را آزاد کردند و در ازای آزادی ۱۴۴ گروگان باقی مانده خواهان آزادی ۴۰۰ زندانی چپ گرا از جمله رهبر خود از زندان شدند و به ژاپن نیز هشدار دادند کمک هایش را به فوجی موری کاهش دهد. در این ماجرا تمام ۱۴ گروگانگیر کشته شدند.
فوجیموری در سال ۱۹۹۰ به ریاست جمهوری رسید. در سال ۱۹۹۲، به دلیل مخالفت پارلمان با برنامه های خود، با یک کودتا، پارلمان را منحل و انتخابات زودهنگام برگزار کرد. با وجود اینکه نهادهای دموکراسی خواه این اقدام او را محکوم کردند اما این اقدام، حمایت گسترده ای از سوی مردم داشت. در سال ۱۹۹۵ با اکثریت قابل توجه آرا، برای بار دوم به ریاست جمهوری رسید.
او اقدامات ریاست جمهوری خود را بر مقابله با تروریسم و ایجاد ثبات اقتصادی در پرو متمرکز کرد و توانست تا حدود زیادی امنیت را در پرو برقرار کرده و به اقتصاد پرو سامان نسبی بدهد. ولی این اقدامات پس از وارد شدن اتهاماتی در مورد نقض حقوق بشر ناکام ماندند.
در سال ۲۰۰۰ با تصمیم پارلمان، برای بار سوم نامزد ریاست جمهوری شد. اما با اکثریت اندک آرا به پیروزی رسید. مخالفان، او را به دخالت در انتخابات متهم می کردند.
فوجیموری در سال ۲۰۰۰ و به دنبال جنجال افشای فساد مالی به ژاپن گریخت. پس از این رویداد مجلس پرو او را از سمت خود برکنار و دولت جدید پرو درخواست رسمی استرداد او از ژاپن به پرو را به دولت ژاپن ارائه کرد. فوجیموری پس از سفر به شیلی در سال ۲۰۰۵ دستگیر شد و در سال ۲۰۰۷ به پرو بازگردانده شد.
