البرت فون کولیکر

آلبرت فون کولیکر. آلبرت فون کولیکر ( آلمانی: Albert von Kölliker؛ ۶ ژوئیهٔ ۱۸۱۷ – ۲ نوامبر ۱۹۰۵ ) یک دانشمند در زمینه کالبدشناسی، بافت شناسی و فیزیولوژی اهل سوئیس بود.
او دانش آموختهٔ رشتهٔ فلسفه ( در زوریخ ) و پزشکی ( در هایدلبرگ ) ، و از شاگردان یوهانس پتر مولر و فریدریش گوستاو یاکوب هنله بود.
علاوه بر رشته کالبدشناسی تطبیقی، بافت شناسی و فیزیولوژی، او مشارکت های مهمی در زمینهٔ جانورشناسی دارد و از جمله مقالات متعددی دربارهٔ بی مهرگان، دوزیستان، سرپایان، عروس دریایی و جانوران هم خانوادهٔ آنان نگاشته است.
او در سال ۱۸۴۷ ثابت کرد که ماهیچه های صاف یا غیرمخطط، از واحدهای مجزا با سلول های هسته دار تشکیل شده اند.
او در زمینهٔ ماهیچه های صاف ( غیرمخطط ) ، ماهیچه اسکلتی ( مخطط ) ، پوست، استخوان، دندان، رگ های خونی و احشاء بدن مشارکت های بافت شناسی مهمی انجام داد. به عقیدهٔ آلبرت لستر لنینگر، آلبرت فون کولیکر جزء نخستین کسانی بود که ریزدانه های درون سارکوپلاسم در ماهیچه های اسکلتی را در حوالی سال های پس از ۱۸۵۰ تصریح نمود. او همچنین مشارکت ارزنده ای دربارهٔ شناخت ساختار داخلی مغز داشت. [ ۱] [ ۲]
دستِ او جزء نخستین مواردی بود که توسط دوستش ویلهلم رونتگن با پرتوی ایکس عکس برداری شد.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون مدال کاپلی شد[ ۱] و در سال ۱۸۶۰ به عضویت انجمن سلطنتی درآمد.