الاچق


برابر پارسی: ( آلاچق ) تارُم، تاژ، سراپرده

لغت نامه دهخدا

الاچق. [ اُ چ ُ ] ( اِ ) خانه صحرائیان که از مو سازند و آن را الاچوق هم گویند. ( آنندراج ) ( غیاث ). آلاچق ترکی اَلاجو بمعنی سراپرده و سایبان دوستونی است. ( حاشیه برهان چ معین ). رجوع به آلاجق و آلاچیق شود.

فرهنگ فارسی

( آلاچق ) ( اسم ) ۱- سراپرده و سایبان دو ستونی نوعی خیمه که از جام. ستبر و ضخیم سازند . ۲ - کلبه ای که بصورت خیمه های تارتار باشد .

فرهنگ عمید

= آلاچیق

پیشنهاد کاربران

بپرس