الال

آلال. در افسانه های میان رودان، آلال گونه ای دیو بود که برای وسوسه کردن مردان، از دنیای زیرین بیرون می آمد و اشکال گوناگونی به خود می گرفت. بابلیان این وسوسه ها را با جادو و افسون از خود می راندند.
در هنر کلدانی - آشوری این ارواح به شکل هیولاهای ترسناک تصویر می شوند که نمونه های آن در نقش برجستههای کاخ آشوربانی پال در نینوا ( عراق فعلی ) ، امروزه در موزه بریتانیا ) و برنزهای کوچک و لوح های سفالی پخته شده به شکل سیلندر، مخروط، یا تمبر دیده می شود.
به طور کلی این اهریمنان به شکل انسان/حیوان نمایش داده می شدند، که تن انسان و سر شیر با آرواره های باز، گوش های یک سگ و یال اسب داشتند. بیشتر زمان ها پاها با پنجه های شکاری پرندگان جایگزین می شد.
الهه ای که آلال از او فرمان می برد آلات نام داشت و همسر نرگال، خدای جنگ و خواهر عشتروت بود.