( الاقة ) الاقة. [ اِ ق َ ] ( ع مص ) لیقه انداختن در دوات و نیکو کردن سیاهی آن را. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). || برچسبانیدن ، یقال : الاقه بنفسه ؛ بخود چسبانید آن را. ( مهذب الاسماء ).
