الابرار

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
برر (۳۲ بار)

«أبرار» جمع «بارّ» و «بَرّ» (بر وزن رَبّ) در اصل، به معنای وسعت و گستردگی است. و به همین جهت صحراهای وسیع را «بَرّ» می گویند، و از آنجا که افراد نیکوکار، اعمالشان نتائج گسترده ای در سطح جامعه دارد، این واژه بر آنها اطلاق می شود، و «بِرّ» (به کسر ب) به معنای «نیکوکاری» است. بعضی گفته اند: فرق بین آن و «خیر» این است که: «بِرّ» به معنای «نیکی توأم با توجّه است» در حالی که «خیر» معنای اعمی دارد; و در سوره «انفطار» هم «عقاید نیک» را شامل می شود و هم «نیّات خیر» و هم اعمال صالح را!