ال کثکثه

لغت نامه دهخدا

( آل کثکثه ) آل کثکثه. [ ل ِ ک َ ک َ ث َ ] ( اِخ ) قومی از سکنه بخارا که اغلب بازرگانان توانگر و محترم بودند. قتیبةبن مسلم پس از فتح بخارا اهالی شهر را فرمود تا یک نیمه از خانه ها و ضیاع خود را بعرب دهند و مقصودش این بود که اهالی با اعراب معاشر و به آداب آنان مأنوس شوند و درصدد طغیان و ارتداد برنیایند. آل کثکثه خانه ها و املاک خود را در شهر بیکباره بعرب گذاشتند و در بیرون شهر هفتصد کوشک برای خود بنا کردند و هرکس بر در کوشک خویش صحرا و بوستانی کرد و گرداگرد آن ،خانه ها برای اتباع و چاکران خود بساخت. در تاریخ بخارای نرشخی آمده است که قومی بودند در بخارا که ایشان را کثکثان گفتندی و ایشان مردمانی بودند با حرمت و قدر و منزلت و در میان اهل بخارا ایشان را شرف زیاده بودی ، و ایشان از دهقانان نبودند غربا بودند اصیل وبازرگانان بودند و توانگر. ( تاریخ بخارای نرشخی ).

فرهنگ فارسی

( آل کثکثه ) قومی از سکنه بخارا که اغلب تاجر بودند

پیشنهاد کاربران

بپرس