آل قدامه ابوالفرج عبدالرحمن. آلِ قُدامَه، ابوالفَرج عَبدالرَّحمن (دمشق ۵۹۷ـ۶۸۲ق)
از محدثان بزرگ عرب، فرزند محمد بن احمد و از خاندان مشهور فلسطینی تبار قدامه. در دمشق از پدر و عمویش و در مکه و مدینه از بعضی محدثان بزرگ حدیث شنید و صیدلانی و ابن جوزی و گروهی دیگر به وی اجازۀ حدیث دادند. ابوالفرج، اصول را نزد سیف آمِدی و فقه را نزد عمویش آموخت و المقنع را در ۱۰ جلد شرح کرد. نخستین کس از آل قدامه است که در ۶۴۴ق، منصب قاضی القضاتی حنبلیان را در دمشق برعهده گرفت و برخلاف میل خود، دوازده سال در این سمت ماند و مزدی دریافت نکرد و سپس کناره گرفت. از دانشمندان با فضیلت روزگار خود به شمار می رفت و ریاست مذهبی حنبلیان و مدیریت مدرسۀ دارالحدیث اشرفیه دمشق را برعهده داشت و مدت ها در قاسیون قضاوت کرد و خطبه خواند. ابن تیمیه، مجدالدین اسماعیل و ابن محمد حرّانی از شاگردان وی بودند. از کتاب های وی می توان از: مختصر منهاج القاصدین (دمشق، ۱۳۹۱ق) و الشّافی (قاهره ۱۳۴۱ق) نام برد.
از محدثان بزرگ عرب، فرزند محمد بن احمد و از خاندان مشهور فلسطینی تبار قدامه. در دمشق از پدر و عمویش و در مکه و مدینه از بعضی محدثان بزرگ حدیث شنید و صیدلانی و ابن جوزی و گروهی دیگر به وی اجازۀ حدیث دادند. ابوالفرج، اصول را نزد سیف آمِدی و فقه را نزد عمویش آموخت و المقنع را در ۱۰ جلد شرح کرد. نخستین کس از آل قدامه است که در ۶۴۴ق، منصب قاضی القضاتی حنبلیان را در دمشق برعهده گرفت و برخلاف میل خود، دوازده سال در این سمت ماند و مزدی دریافت نکرد و سپس کناره گرفت. از دانشمندان با فضیلت روزگار خود به شمار می رفت و ریاست مذهبی حنبلیان و مدیریت مدرسۀ دارالحدیث اشرفیه دمشق را برعهده داشت و مدت ها در قاسیون قضاوت کرد و خطبه خواند. ابن تیمیه، مجدالدین اسماعیل و ابن محمد حرّانی از شاگردان وی بودند. از کتاب های وی می توان از: مختصر منهاج القاصدین (دمشق، ۱۳۹۱ق) و الشّافی (قاهره ۱۳۴۱ق) نام برد.