( آل شنسب ) آل شنسب. [ ل ِ ش َ س َ ] ( اِخ ) ملوک شنسبانیه. در غور فرمانروایی داشته اند. و آنها دو طایفه بودند، طایفه ای در خود غور امارت داشته و مقر ایشان فیروزکوه بوده است و طایفه دیگر در طخارستان ( ناحیه ای در شمال غور ) فرمانروا بوده و مقرشان بامیان بوده است. نسبت این خانواده به جدّ اعلای ایشان شنسب نام است که گویند در عصر علی بن ابیطالب علیه السلام میزیسته است. شماره فرمانروایان غور که دارای اقتداربوده اند پنج تن و مدت فرمانروایی ایشان از سال 545 تا 609 هَ.ق. و نخستین امیر این دودمان علاءالدین حسن بن حسین بن سام بوده است. و اما ملوک غوریه بامیان چهار تن بوده و از سال 550 تا 609 امارت داشته اند و اولین ایشان ملک فخرالدین مسعودبن عزالدین حسین بوده است. این هر دو سلسله را خوارزمشاهیان برانداختند.
