اَل دی میولا ( انگلیسی: Al Laurence Di Meola، زادهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۵۴ ) گیتارنواز آمریکایی او در یک خانوادهٔ ایتالیایی، در شهر جرزی سیتی، ایالت نیوجرسی، ایالات متحدهٔ آمریکا، متولد شد.
در دوران جوانی اوقاتش را بین درس های گیتار و علافی در کلوب های سالسا تقسیم کرده بود. تحت تأثیر بسیار زیاد گیتاریست جز لری کوریل، در کالج موسیقی برکلی در بوستون ثبت نام نمود. او دربارهٔ این دوران تحصیلش چنین می گوید: «ما سه نفر بودیم در یک اتاق؛ یکی در اتاق بود، یکی در حمام و من گنجه را انتخاب می کردم. » در نوزده سالگی بعد از چند جلسه کوتاه با کیبوردنوازی به نام بری مایلز، چیک کوریا از ال برای استفاده در اثر بازگشت به ابدیت در سال ۱۹۷۴، استفاده کرد.
از تکنوازیهای اولش تا رقابت و پیروزی در گیتار تریوی ” دی میولا – مک لافلین - د لوسیا ”، از آثار با بن مایه برزیلی در “Cielo e Terra ” و “Soaring Through A Dream ” تا تمایل به سمت تانگو و رومانتیسم در گروه آکوستیکش “World Synfonia ” و ضبط دومین آلبوم این گروه به نام Heart Of The Immigrants. از شروع مسیر تک نوازی های اولش، آلبوم هایی مثل “Land Of The Midnight Sun ”، “Elegant Gipsy ” و ” Casino ” آثارش از فروش خوبی برخوردار بوده اند.
ال دی میولا مکرراً توسط بزرگترین منتقدین موسیقی جهان به خاطر قطعات هنری و کارهای هنرمندانهٔ گیتارش مورد توجه قرار گرفته است. تکنیک های میولا در ترکیب ریتم های پیچیدهٔ سنکپ دار با ملودی های محرک تغزلی و هارمونی پیچیده در بنیان این کارهای جدی ولی دل انگیز، همیشه مهم ترین و پیشروترین بوده است. ردپای تکنیک موسیقی او را می توان در اولین آوازهٔ جهانی اش به همراه چیک کوریا و گروه Return To Forever در سال ۱۹۷۴ پیدا کرد. در ۱۹۸۰ در “Super Guitar Trio ” به همراه جانی مک لافلین و پاکو د لوسیا، پیروز اعلام شد.
ال دی میولا گروهی را به وجود آورد که خودش آن را این گونه وصف می کند: ” شایسته ترین گروه در دوره موسیقایی من”. اسم این گروه جدید Al Di Meola World Sinfonia 2000 است که شامل موزیسینهایی از آرژانتین، کوبا و اسراییل است. او شخصاً ۲۱ آلبوم موسیقی خود را ضبط کرده است از جمله آلبوم سولوی گیتار آکوستیک جدیدش به نام “Winter Nights”. یک ضبط خیلی خودمانی از ال دی میولا که متناوباً از دو گیتار آکوستیک وینتیج و یک باندورا ( ساز ۴۸ سیمی چنگ مانند ) که توسط نوازنده اوکراینی به نام رومن هرینکیف نواخته می شود، استفاده شده است. موسیقی متمرکز شده بر یک تم تعطیلات زمستانی و آهنگ هایی شامل چهار آهنگ اصلی، چهارقطعه از آهنگ های کریسمس، و دو قطعه معروف موسیقی پاپ. یکی آهنگ “Mercy Street ” از پیتر گابریل ودیگری “Scarborough Fair ” از پل سایمون. انتخاب موسیقایی آل دی میولا در این آلبوم و ترکیب آن با آهنگ های اصلی خودش، دارای نوعی حالت تماتیک هماهنگ است. ال معتقد است که این آلبوم از نظر شنیداری بهترین ضبط صدایی است که تا حالا انجام داده است. علاوه بر رومن هرینکیف، دوست و شریک موسیقایی ال، هرنان رومرو، در ضبط گیتار آکوستیک در دو قطعه و در تولید آلبوم همکاری کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر دوران جوانی اوقاتش را بین درس های گیتار و علافی در کلوب های سالسا تقسیم کرده بود. تحت تأثیر بسیار زیاد گیتاریست جز لری کوریل، در کالج موسیقی برکلی در بوستون ثبت نام نمود. او دربارهٔ این دوران تحصیلش چنین می گوید: «ما سه نفر بودیم در یک اتاق؛ یکی در اتاق بود، یکی در حمام و من گنجه را انتخاب می کردم. » در نوزده سالگی بعد از چند جلسه کوتاه با کیبوردنوازی به نام بری مایلز، چیک کوریا از ال برای استفاده در اثر بازگشت به ابدیت در سال ۱۹۷۴، استفاده کرد.
از تکنوازیهای اولش تا رقابت و پیروزی در گیتار تریوی ” دی میولا – مک لافلین - د لوسیا ”، از آثار با بن مایه برزیلی در “Cielo e Terra ” و “Soaring Through A Dream ” تا تمایل به سمت تانگو و رومانتیسم در گروه آکوستیکش “World Synfonia ” و ضبط دومین آلبوم این گروه به نام Heart Of The Immigrants. از شروع مسیر تک نوازی های اولش، آلبوم هایی مثل “Land Of The Midnight Sun ”، “Elegant Gipsy ” و ” Casino ” آثارش از فروش خوبی برخوردار بوده اند.
ال دی میولا مکرراً توسط بزرگترین منتقدین موسیقی جهان به خاطر قطعات هنری و کارهای هنرمندانهٔ گیتارش مورد توجه قرار گرفته است. تکنیک های میولا در ترکیب ریتم های پیچیدهٔ سنکپ دار با ملودی های محرک تغزلی و هارمونی پیچیده در بنیان این کارهای جدی ولی دل انگیز، همیشه مهم ترین و پیشروترین بوده است. ردپای تکنیک موسیقی او را می توان در اولین آوازهٔ جهانی اش به همراه چیک کوریا و گروه Return To Forever در سال ۱۹۷۴ پیدا کرد. در ۱۹۸۰ در “Super Guitar Trio ” به همراه جانی مک لافلین و پاکو د لوسیا، پیروز اعلام شد.
ال دی میولا گروهی را به وجود آورد که خودش آن را این گونه وصف می کند: ” شایسته ترین گروه در دوره موسیقایی من”. اسم این گروه جدید Al Di Meola World Sinfonia 2000 است که شامل موزیسینهایی از آرژانتین، کوبا و اسراییل است. او شخصاً ۲۱ آلبوم موسیقی خود را ضبط کرده است از جمله آلبوم سولوی گیتار آکوستیک جدیدش به نام “Winter Nights”. یک ضبط خیلی خودمانی از ال دی میولا که متناوباً از دو گیتار آکوستیک وینتیج و یک باندورا ( ساز ۴۸ سیمی چنگ مانند ) که توسط نوازنده اوکراینی به نام رومن هرینکیف نواخته می شود، استفاده شده است. موسیقی متمرکز شده بر یک تم تعطیلات زمستانی و آهنگ هایی شامل چهار آهنگ اصلی، چهارقطعه از آهنگ های کریسمس، و دو قطعه معروف موسیقی پاپ. یکی آهنگ “Mercy Street ” از پیتر گابریل ودیگری “Scarborough Fair ” از پل سایمون. انتخاب موسیقایی آل دی میولا در این آلبوم و ترکیب آن با آهنگ های اصلی خودش، دارای نوعی حالت تماتیک هماهنگ است. ال معتقد است که این آلبوم از نظر شنیداری بهترین ضبط صدایی است که تا حالا انجام داده است. علاوه بر رومن هرینکیف، دوست و شریک موسیقایی ال، هرنان رومرو، در ضبط گیتار آکوستیک در دو قطعه و در تولید آلبوم همکاری کرده است.
wiki: ال دی میولا