ال حـــیدر

[ویکی اهل البیت] آل حـــیدر. سید احمد کاظمینی فرزند آیت کبری سید حیدر یکی از مشاهیر علمای شیعه در شهر کاظمین علیهما السلام بود. سید احمد متوفای 1295 یکی از اساتید فقهای عتبات محسوب بود که از محضرش عده ای از فضلا و همچنین فرزندان او به مقام اجتهاد و استادی رسیدند. ارشد آنها سید محمد از افاضل شاگردان شیخ انصاری بود (و برادر دیگرش سید مهدی آل حیدر نیز) که مدتها از درس میرزای بزرگ نیز استفاده نمود و خود به مقام استادی و ارشاد رسید. آل حیدر مروج مکتب در شهر کاظمین بودند. سید محمد حدود چهار سال نیز در مشهد رضوی در عداد اساتید فضلا بود. او منظومه ای در اصول و حاشیه ای بر معالم نوشت و سرانجام در سال 1315 در شهر کاظمین وفات نمود. پس از وفات سید محمد برادرش سید مهدی وارث علوم آل حیدر گردید. سید مهدی در شهر کاظمین در بیت علم به جهان دیده گشود، و از اوایل زندگی از علوم آل محمد توشه ها اندوخت و سالها در سامرا و کاظمین از محضر میرزای بزرگ و شیخ محمد حسین کاظمینی و شیخ محمد حسن آل یاسین به مقام علمی و مراتب کمال نایل آمد. سید مهدی یکی از مدرسین و مبلغین شهیر عصر خود بود. واعظی مجاهد و عالمی متقی اهل علم و عمل بود. معظم له رسائلی در عبادات به رشته تحریر برد و رساله دیگر برای عمل مقلدین خود نوشت و سرانجام در محرم 1336 در شهر کاظمین به اجداد عظامش ملحق شد. جد آنها سید حیدر (متوفای 1265) نیز از علما و مبلغین بزرگ در اواسط قرن سیزدهم بوده است.