ال تبان

لغت نامه دهخدا

( آل تبان ) آل تبان. [ ل ِ ت َب ْ با ] ( اِخ ) تبانیان. نام خانواده ای ازنژاد امام ابوالعباس تبانی ، شاگرد ابویوسف قاضی معاصر هارون الرشید عباسی است. از این خانواده فقها و دانشمندان نامی برخاسته و در عهد سامانیان و غزنویان در ماوراءالنهر و خراسان و غزنه متصدی قضا و فتوی و تدریس بوده و بر حنفیان ریاست داشته اند. از مشاهیر این دانشمندان ابونصر تبانی معاصر سامانیان و ابوصالح و ابوصادق و ابوطاهر تبانی معاصر غزنویان بوده اند.، التبان. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) شیر خود را خود مکیدن. ( منتهی الارب ). ارتضاع. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

( آل تبان ) نام خانواده از نژاد امام ابوالعباس تبانی

پیشنهاد کاربران

بپرس