اقیان

لغت نامه دهخدا

اقیان. [ اَق ْ ] ( ع اِ ) ج ِقَین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). ج ِ قین ، بمعنی آهنگر. ( آنندراج ). رجوع به قین شود.

پیشنهاد کاربران