اقلت

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَقَلَّتْ: بردارد
ریشه کلمه:
قلل (۷۶ بار)

پیشنهاد کاربران

أَقَلْتَ: نادیده گرفتی ( صیغه هفتم فعل ماضی أَقَالَ )
وَ أَنَا الْخَائِفُ الَّذِی آمَنْتَهُ وَ الْجَائِعُ الَّذِی أَشْبَعْتَهُ وَ الْعَطْشَانُ الَّذِی أَرْوَیْتَهُ، وَ الْعَارِی الَّذِی کَسَوْتَهُ وَ الْفَقِیرُ الَّذِی أَغْنَیْتَهُ وَ الضَّعِیفُ الَّذِی قَوَّیْتَهُ، وَ الذَّلِیلُ الَّذِی أَعْزَزْتَهُ وَ السَّقِیمُ الَّذِی شَفَیْتَهُ وَ السَّائِلُ الَّذِی أَعْطَیْتَهُ ، وَ الْمُذْنِبُ الَّذِی سَتَرْتَهُ وَ الْخَاطِئُ الَّذِی "أَقَلْتَهُ" ( از دعای ابوحمزه ثمالی )
...
[مشاهده متن کامل]

منم هراسانی که امانش دادی، و گرسنه ای که سیرش نمودی، و تشنه ای که سیرابش کردی، و برهنه ای که لباسش پوشاندی، و تهیدستی که توانگرش ساختی، و ناتوانی که نیرومندش نمودی، و خواری که عزیزش فرمودی، و بیماری که شفایش دادی، و خواهشمندی که عطایش کردی، و گنهکاری که گناهش را بر او پوشاندی، و خطاکاری که نادیده اش گرفتی،
افعل، یفعل، افعال/إِفَالَة
أَقَالَ ( در اصل، أَقوَلَ ) ، یُقِیلُ ( در اصل یُقوِلُ ) ، إِقَالَة
نکات:
باب إِفْعال، مصدر دیگری دارد که بر وزن "إِفَالَة" می آید مانندِ : إنارة ـ إقامة ـ إجازة ـ إدارة ـ إضاءة ـ إجابة و. . .
مقیل: اسم فاعل از ریشه قول و باب اقاله.
مُقِیلَ الْعَثَرَات‏: از اسماء و صفات خداوند به معنای درگذرنده از لغزش ها.

آیه ۵۷ اعراف
حمل کردن
اقلت سحابا ثقالا
ابرهای بربار را حمل می کند

بپرس