اقعاء
لغت نامه دهخدا
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] اقعاء به معنی سینه پا بر زمین نهادن و قرار دادن باسن بر پاشنه پا می باشد. تعریف یاد شده برای اقعاء، بین فقها مشهور است.
معروف نزد لغویان، تعریف اقعاء به نشستن بر روی باسن و بالا آوردن ساق های پا و تکیه کردن بر پشت است همچون نشستن سگ. از این موضوع در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است.
کراهت اقعاء در نماز
اقعاء میان دو سجده، بلکه در همه حالت ها در نماز مکروه است.
حرمت اقعاء در تشهد
برخی، اقعاء در حال تشهد را حرام دانسته اند.
معروف نزد لغویان، تعریف اقعاء به نشستن بر روی باسن و بالا آوردن ساق های پا و تکیه کردن بر پشت است همچون نشستن سگ. از این موضوع در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است.
کراهت اقعاء در نماز
اقعاء میان دو سجده، بلکه در همه حالت ها در نماز مکروه است.
حرمت اقعاء در تشهد
برخی، اقعاء در حال تشهد را حرام دانسته اند.
wikifeqh: اقعاء
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید