اقطاع ده. [ اِ دِه ْ ] ( نف مرکب ) کسی که زمین را باقطاع به کسی دهد : این ده که حصار بیهشان است اقطاع ده زبون کشان است.نظامی.اقطاع ده سپاه موران اورنگ نشین بخت کوران.نظامی.رجوع به اقطاع شود.