اقطاع ده

لغت نامه دهخدا

اقطاع ده. [ اِ دِه ْ ] ( نف مرکب ) کسی که زمین را باقطاع به کسی دهد :
این ده که حصار بیهشان است
اقطاع ده زبون کشان است.
نظامی.
اقطاع ده سپاه موران
اورنگ نشین بخت کوران.
نظامی.
رجوع به اقطاع شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آنکه اقطاع بخشد .
کسی که زمینی را باقطاع به کسی دهد

پیشنهاد کاربران

بپرس