اقطاب

/~aqtAb/

لغت نامه دهخدا

اقطاب. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ قُطب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به قطب شود.

اقطاب. [ اِ ] ( ع مص ) درآمیختن شراب را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آمیختن شراب. ( تاج المصادر بیهقی ). || گرد آمدن قوم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

جمع قطب
( اسم ) جمع قطب
در آمیختن شراب را . یا گرد آمدن قوم .

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ قُطب .

فرهنگ عمید

= قطب

پیشنهاد کاربران

بپرس