اقصم. [ اَ ص َ ] ( ع ص ) آنکه نیمه دندان او شکسته باشد. ( آنندراج ). نیمه دندان پیشین شکسته. ( منتهی الارب ). شکسته دندان. دندان پیشین از نیمه فراشکسته. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مهذب الاسماء ). آنکه دندانش نیمه شکسته باشد به پهنا. مؤنث آن قصماء. ج ، قُصم. ( از اقرب الموارد ). رجوع به اقصف شود. || آنکه یک شاخ او شکسته باشد. ( آنندراج ). || آنکه ساق وی شکسته باشد. ( ناظم الاطباء ).
