اقسام ایات

[ویکی فقه] اقسام آیات. در یک جای قرآن ، آیات به دو دسته تقسیم شده است.
محکمات و متشابهات: «هُوَ الَّذِّی أنزَلَ عَلَیک الکتبَ مِنهُ ءایتٌ مُحکَمتٌ هُنَّ أُمُّ الکتبِ وَ أُخَرُ مَتَشبِهت... = او کسی است که (این) کتاب (آسمانی) را بر تو نازل کرد (که) بخشی از آن، آیات «محکم» است (و) آن ها اساس این کتابند و (بخشی) دیگر «متشابهات» است... .»
← آراء مفسران
بیش ترین آیات متشابه، در خصوص صفات و افعال خدا است: مانند:«اللّه نُورُ السَّموتِ والأرضِ... = خداوند نور آسمان ها و زمین است.» تشابه در کلمه نور است که خداوند با آن وصف شده. «یدُ اللّهِ فَوقَ أیدیهم = دست خدا بالای دست هایشان است.» در این آیه، تشابه در ید ( دست ) است که به خدا نسبت داده شده است.با ارجاع این آیات به محکمات، آن ها نیز از صفت محکم برخوردار می شوند؛ محکماتِ آن ها مانند:«لَیسَ کَمِثله شَیءٌ = چیزی همانند او (خدا) نیست»، «سبحنَه و تَعلی عَمّا یصِفُون = او از آن چه وصف می کنند، پاک و منزّه و برتر است»، «لاتُدرِکُهُ الأبصارُ = چشم ها او را درنیابد.» عدد آیات متشابه از دویست تجاوز نمی کند.