اقراری. [ اِ ] ( ص نسبی ) منسوب به اقرار. قبولی و چیزی که کسی قبول کرده و بدان اعتراف نموده باشد. ( ناظم الاطباء ). || موحد و یکتاپرست. ( از انجمن آرای ناصری ). ج ، اقراریان. رجوع به اقراریان شود.
فرهنگ فارسی
منسوب به اقرار قبولی و چیزی که کسی قبول کرده و بدان اعتراف نموده باشد .
