اقرار علیف

علی اف نویسنده ۱۶۰ مقاله و کتاب است بسیاری از کتاب های او به مادها و امپراتوری ماد اختصاص داشت.
از آثار او می توان به این ها اشاره کرد: �تاریخ ماد� ( باکو، ۱۹۶۰ ) ، �بررسی تاریخی آتروپاتنه� ( باکو، ۱۹۸۹ ) ، �تاریخ آذربایجان� ( باکو، ۱۹۹۳؛ و به روسی، ۱۹۹۵ ) ، �قره باغ: تاریخ، حقایق و رویدادها� شماره ۲۲–۳۴ ( باکو، ۱۹۸۲ ) ، �دربارهٔ مسائل مربوط به تاریخ قومی مردم آذربایجان� ( باکو، ۲۰۰۲ ) ، و �تاریخ آتورپاتَکان� ( که به فارسی نیز ترجمه و در ایران در سال ۱۹۹۹ منتشر شد ) .
علی اف مدیر مؤسسهٔ تاریخِ آکادمی ملی علوم آذربایجان بود. او از روش شناسی آکادمیسین مشهور شوروی، و. و. استرووه – که از متخصصان برجسته مطالعات شرق باستان بود – پیروی می کرد.
در کتاب ها و مقالاتش درباره �تاریخ آتورپاتکان / آذربایجان� وقتی به مردم این ناحیه در دوران باستان و اوایل اسلام می رسد، تصریح می کند که زبان بومی آذربایجان در آن دوره زبانی ایرانی ( از شاخه ی مادی – شمال غربی ) بوده که در منابع عربی–اسلامی با نام هایی مثل �آذری� یا �پهلوی آذری� یاد شده است .
او بر اساس شواهدی مثل نام های جغرافیایی و شخصی ایرانی، گزارش جغرافی دانان اسلامی و بررسی گویش های ایرانی باقی مانده ( تاتی، تالشی و… ) نتیجه می گیرد که تا قرون میانه، این زبان ایرانی در آذربایجان رایج بوده و ترکی بعدها و در پی تحولات سیاسی–نظامی سلجوقی و صفوی بر آن غلبه پیدا کرده است .