اقرار سامری

[ویکی فقه] اقرار سامری (قرآن). سامری به فریفته شدن از تسویلات نفس خود در ساخت گوساله زرین اعتراف کرد.
سامری از بزرگان زمان حضرت موسی (ع) بود، نام وی سه بار در قرآن آمده است، و وقتی حضرت موسی (ع) به کوه طور رفت، سامری با ساختن گوساله ای طلائی، و دعوت قوم خود به پرستش آن، مردم را گمراه کرد. حضرت موسی (ع) در برگشت از کوه طور او را به خاطر این کار توبیخ کرد. برداشتن خاک از زیر پای جبرئیل مورد اختلاف دانشمندان و مفسران شیعه است و عده ای از مفسران این مطلب را نپذیرفته اند و آیه شریفه را به گونۀ دیگری معنا کرده اند.قال فما خطبک یـسـمری(( موسی رو به سامری کرد و) گفت: «تو چرا این کار را کردی، ای سامری؟!») قال بصرت بما لم یبصروا به فقبضت قبضة من اثر الرسول فنبذتها وکذلک سولت لی نفسی.(گفت: «من چیزی دیدم که آنها ندیدند؛ من قسمتی از آثار رسول (و فرستاده خدا) را گرفتم، سپس آن را افکندم، و اینچنین (هوای) نفس من این کار را در نظرم جلوه داد!»)
تفسیر آیات فوق
حضرت موسی به سامری فرمود: این چه کاری بود که تو انجام دادی و چه چیز انگیزه تو بود ای سامری"؟! قالَ فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُ . او در پاسخ" گفت: من از مطالبی آگاه شدم که آنها ندیدند و آگاه نشدند" قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ . " من چیزی از آثار رسول و فرستاده خدا را گرفتم، و سپس آن را به دور افکندم و اینچنین نفس من مطلب را در نظرم زینت داد"! (فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها وَ کَذلِکَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی ).