اقحاح. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قُح . ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). محض و خالص و بی آمیغ. گویند: رجل قح و عربی قح و عربیة قحة و اعراب اقحاح و عبد قح ؛ ای محض خالص. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به قح شود.
