اقتصاد ژاپن

کشور ژاپن با داشتن تولید ناخالص داخلی به میزان ۵ تریلیون دلار سومین قدرت اقتصادی جهان ( پس از آمریکا و چین ) بوده و در آسیا نیز رتبه دوم را از این لحاظ داراست. این کشور دارای منابع طبیعی خیلی محدودی است و اکثر جزایر و خاک آن کوهستانی و آتشفشانی است؛ ولی با همکاری های دولت در بخش صنعت و نیز سرمایه گذاری گسترده در فناوری های پیشرفته، ژاپن به عنوان یکی از پیشگامان عمده در صنعت و فناوری جهان شناخته شده است. صادرات بخش عمده ای از درآمدهای اقتصادی ژاپن را تشکیل می دهد و آمریکا با ۲۲٫۷٪، چین با ۱۳٫۱٪ و کره جنوبی با ۷٫۸٪ عمده ترین شرکای تجاری این کشور هستند. محصولات صادراتی عمدهٔ ژاپن شامل تجهیزات ترابری، خودرو، صنایع الکترونیک، ماشین آلات الکتریکی و صنایع شیمیایی هستند. در بخش صنایع ژاپن به عنوان یکی از پیشرفته ترین کشورها در زمینه تولید خودرو، تجهیزات الکترونیکی، ماشین ابزار، فولاد و فلزات غیرآهنی، کشتی سازی، صنایع شیمیایی و نساجی و نیز صنایع غذایی فرآوری شده محسوب می شود. این کشور دارای چندین شرکت بین المللی با مارک های معتبری همچون میتسوبیشی، تویوتا، هوندا، سونی، نیسان، سیتی زن و… است.
ژاپن رشد اقتصادی بالایی را در دهه های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ تجربه کرده است. رشد ژاپن در دهه ۱۹۶۰ به طور متوسط ۱۰٪، در دهه ۱۹۷۰ به طور متوسط ۵٪، و در دهه ۱۹۸۰ به طور متوسط ۴٪ رشد داشت. رشد اقتصادی ژاپن در دو دهه اخیر به شدت کاهش یافته است به طوری که در دهه ۱۹۹۰ به طور متوسط ۱٫۵٪ بوده است. تلاش های دولت ژاپن برای ایجاد رشد اقتصادی در این دو دهه عمدتاً با شکست مواجه شده و رشد اقتصادی ژاپن همچنان پایین است. [ ۱]
قدیمی ترین شرکت های جهان در ژاپن قرار دارند. شرکت هایی حتی با قدمت هزار سال نیز در این کشور هنوز فعالیت می کنند. این امر باعث شده است که بانک ها به این شرکت ها بدون توجه به میزان سوددهی آنان و تنها بر پایه قدمتشان وام پرداخت کنند. این کار باعث می شود این شرکت ها مایل به ادغام نباشند و این امر باعث کاهش رقابت پذیری شرکت های ژاپنی در سطح جهان می شود. [ ۲]