اقتصاد خدمات

اقتصاد خدمات ( به انگلیسی:Service economy ) می تواند به یکی از دو تحول اقتصادی اخیر اشاره داشته باشد:
• افزایش اهمیت بخش خدمات در اقتصادهای صنعتی. لیست فعلی ۵۰۰ شرکت فرچون شامل شرکت های خدماتی بیشتر و تولیدکنندگان کمتری نسبت به دهه های گذشته است.
• اهمیت نسبی خدمات در ارائه محصول. اقتصاد خدمات در کشورهای در حال توسعه بیشتر در خدمات مالی، مهمان نوازی، خرده فروشی، بهداشت، خدمات انسانی، فناوری اطلاعات و آموزش متمرکز است. محصولات امروزی نسبت به دهه های قبل از خدمات بالاتری برخوردار هستند. در ادبیات علمی مدیریت از این پدیده به عنوان «the servitization of products» یا سامانه محصول - خدمات یاد می شود. امروزه تقریباً هر محصولی دارای یک جزء خدماتی است.
بسیاری از محصولات در حال تبدیل شدن به خدمات هستند.
به عنوان مثال، IBM با کسب و کار خود به عنوان یک تجارت خدماتی رفتار می کند. اگرچه هنوز کامپیوتر تولید می کند، اما کالاهای فیزیکی را بخش کوچکی از صنعت «راه حل های تجاری» می داند. آنها دریافته اند که کشش قیمتی تقاضا برای «راه حل های تجاری» بسیار کمتر از سخت افزار است. تغییر متناظری به مد قیمت گذاری آبونمانی ( حق اشتراکی ) وجود داشته است. بسیاری از تولیدکنندگان به جای دریافت یک پرداخت واحد برای یک قطعه از تجهیزات تولید شده، در حال حاضر جریان ثابتی از درآمد را برای قراردادهای در حال انجام دریافت می کنند.
معمولاً تصور می شود که دستیابی به حسابداری کامل بهای تمام شده و اکثر اقدامات اصلاحی حسابداری و اصلاحات پولی بدون استفاده از مدل خوب از اقتصاد خدمات غیرممکن است.
از دهه ۱۹۵۰ میلادی، اقتصاد جهانی دستخوش دگرگونی ساختاری شده است. به دلیل این تغییر در اقتصاد جهانی، اقتصاددان آمریکایی ویکتور آر. فوکس ( Victor R. Fuchs ) در سال ۱۹۶۸ اقتصاد جهانی را «اقتصاد خدمات» نامید. وی معتقد است که آمریکا در ورود به اقتصاد و جامعه خدماتی در کشورهای غربی پیش قدم شده است. این اعلامیه از ورود اقتصاد خدماتی خبر داد که در مقیاس جهانی در ایالات متحده آغاز شد. با توسعه سریع فناوری اطلاعات، اقتصاد خدمات نیز روندهای توسعه جدیدی را نشان داده است. [ ۱]