اقتبال

لغت نامه دهخدا

اقتبال. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) از سر نو کردن کاری را. || به بدیهه گفتن سخن را. ارتجال. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

از سر نو کردن کاری را . به بدیهه گفتن سخن را .

پیشنهاد کاربران

آغاز
( وقتی در اقتبال شباب. . . به نیشابور رسیدم ) ( مقامات حمیدی، فی السکباج )

بپرس