اقتال

لغت نامه دهخدا

اقتال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ قِتْل. رجوع به قتل شود.

اقتال.[ اِ ] ( ع مص ) فرا کشتن آمدن. ( تاج المصادر بیهقی ).با کشتن دادن. ( المصادر زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || به قتلگاه فرستادن. ( منتهی الارب ). به قتلگاه بردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

فرا کشتن آمدن . با کشتن دادن

پیشنهاد کاربران

بپرس