اقتال
لغت نامه دهخدا
اقتال.[ اِ ] ( ع مص ) فرا کشتن آمدن. ( تاج المصادر بیهقی ).با کشتن دادن. ( المصادر زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || به قتلگاه فرستادن. ( منتهی الارب ). به قتلگاه بردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
اِقتال= کُشاندن
کشتن همدیگر
کشتن همدیگر