اقبص

لغت نامه دهخدا

اقبص. [ اَ ب َ ] ( ع ص ) بزرگ سر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). درازسر یاگردسر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || آنکه از پیش پا بر موضع پاشنه خاک پاشد در رفتار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، قُبص. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران